آیه ۴ سوره فصلت: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۴ سوره فصلت''' چهارمین [[آیه]] از چهل و یکمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۴ سوره فصلت''' چهارمین [[آیه]] از چهل و یکمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. در این آیه به دو صفت دیگر از صفات [[قرآن]] اشاره شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه خودش را اینگونه توصیف نموده است: «قرآنی که [[بشیر و نذیر]] است، اما اکثر آنها رویگردان شدند، لذا چیزی نمیشنوند.» مکارم در [[تفسیر قرآن|تفسیر]] این آورده است که دو صفت «بشیر و نذیر» تأثیر عمیق تربیتی دارد و قرآن از طریق بشارت و انذار، نیکان و بدان را [[هدایت]] مینماید. اما در مقابل، بسیاری از افراد لجوج، به این آیات هیچ گوش نمیدهند و با اینکه گوش ظاهری آنها سالم است ولی آنها درک حقایق از محتوای کلام و روح شنوایی را از دست دادهاند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۱۰-۲۱۱|ج=۲۰}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
به گزارش ''[[فرهنگنامه علوم قرآن]]''، [[سوره فصلت]]، چهل و یکمین [[فهرست سورههای قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، شصت و یکمین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانستهاند که پس از [[سوره مؤمن]] و پیش از [[سوره شوری]] نازل شد. این سوره را [[سوره مکی|مکی]] دانستهاند. در سوره فصلت، یک آیه ([[آیه ۲۴ سوره فصلت|آیه ۲۴]]) آیه [[ناسخ و منسوخ|ناسخ یا منسوخ]] گزارش کردهاند. در این سوره، آیه سجدهدار آمده است.<ref>{{پک|دفتر تبلیغات اسلامی|۱۳۸۸|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۳۰۱۶|ف=سوره فصلت}}</ref> | به گزارش ''[[فرهنگنامه علوم قرآن]]''، [[سوره فصلت]]، چهل و یکمین [[فهرست سورههای قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، شصت و یکمین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانستهاند که پس از [[سوره غافر|سوره مؤمن]] و پیش از [[سوره شوری]] نازل شد. این سوره را [[سوره مکی|مکی]] دانستهاند. در سوره فصلت، یک آیه ([[آیه ۲۴ سوره فصلت|آیه ۲۴]]) آیه [[ناسخ و منسوخ|ناسخ یا منسوخ]] گزارش کردهاند. در این سوره، آیه سجدهدار آمده است.<ref>{{پک|دفتر تبلیغات اسلامی|۱۳۸۸|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۳۰۱۶|ف=سوره فصلت}}</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۵۷
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | فصلت | ||||
| تعداد آیات سوره | ۵۴ | ||||
| شماره آیه | ۴ | ||||
| شماره جزء | ۲۴ | ||||
| شماره حزب | ۹۵ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۴ سوره فصلت چهارمین آیه از چهل و یکمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه به دو صفت دیگر از صفات قرآن اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
بَشِيرًا وَنَذِيرًا فَأَعْرَضَ أَكْثَرُهُمْ فَهُمْ لَا يَسْمَعُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«درحالیکه مژدهآور و بیمدهنده است، ولی بیشترشان رویگردانند و آنان نمیشنوند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«که مژدهآور و هشداردهنده است، ولی بیشترینه آنان روی گردان شدند که به گوش [دل] نمیشنوند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه خودش را اینگونه توصیف نموده است: «قرآنی که بشیر و نذیر است، اما اکثر آنها رویگردان شدند، لذا چیزی نمیشنوند.» مکارم در تفسیر این آورده است که دو صفت «بشیر و نذیر» تأثیر عمیق تربیتی دارد و قرآن از طریق بشارت و انذار، نیکان و بدان را هدایت مینماید. اما در مقابل، بسیاری از افراد لجوج، به این آیات هیچ گوش نمیدهند و با اینکه گوش ظاهری آنها سالم است ولی آنها درک حقایق از محتوای کلام و روح شنوایی را از دست دادهاند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره فصلت، چهل و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره مؤمن و پیش از سوره شوری نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره فصلت، یک آیه (آیه ۲۴) آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند. در این سوره، آیه سجدهدار آمده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۷: ۵۳۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۷: ۵۴۰.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۷۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۷۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۰: ۲۱۰-۲۱۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره فصلت»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۱۶.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
