بدون تصویر

آیه ۱۲ سوره فرقان: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ایجاد مقاله آیات)
 
(ابرابزار)
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


لید (چکیده)
'''آیه ۱۲ سوره فرقان''' دوازدهمین [[آیه]] از بیست و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. اشاره آیه به توصیف آتش [[دوزخ]] است که براساس متن آیه برای منکران [[معاد]] مهیا و برپا شده است.


== متن ==
== متن ==
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کرده‌اند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۱|ج=۱}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۱|ج=۱}}</ref>
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کرده‌اند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۴۳۵|ج=۲۴}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۲۴۵|ج=۱۵}}</ref>


<blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote>
<blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote>


== ترجمه ==
== ترجمه ==
[[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص=۱}}</ref>
[[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص=۳۶۱}}</ref>


<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote>
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote>


[[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازده‌امامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص=۱}}</ref>
[[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازده‌امامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص=۳۶۱}}</ref>


<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote>
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote>


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه <ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱|ج=۱}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه توصیف عجیبی از آتش دوزخ بیان شده که از کلمات آن چهار مفهوم به‌دست می‌آید: ۱. آتش مانند یک موجود زنده منکران معاد را می‌بیند و چشم انتظار آنان است. ۲. نیازی نیست که منکران معاد را به آتش نزدیک کنند؛ بلکه از دور نیز با دیدن آنها به هیجان درمی‌آید و از خشم فریاد و صدای مهیبی برای منکران معاد دارد. ۳. در توصیف آتش از وصف «تغیظ» استفاده شده که این صفت حاکی از حالتی است که انسان در آن وقت خشم و غضبش را با نعره کشیدن و فریاد زدن اظهار و ابراز می‌کند. ۴. همچنین برای توصیف این آتش مخصوص به واژه «زفیر» اشاره شده که این حالت نیز شبیه حالتی است که انسان نفس را در سینه خود حبس کرده و دنده‌ها به سمت بالا حرکت می‌کنند و این حالت در انسان بسیار خشمگین مشاهده می‌شود. به گزارش مکارم، مجموع این حالات نشان می‌دهد که آتش سوزان جهنم مانند حیوان درنده و گرسنه‌ای در انتظار نزدیک شدن شکار خویش است که او را از هم بدرد و از میان بردارد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۶–۳۷|ج=۱۵}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
محل قرار گرفتن بسته محتوایی
به گزارش ''[[فرهنگ‌نامه علوم قرآن]]''، [[سوره فرقان]]، بیست و پنجمین [[فهرست سوره‌های قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، چهل و دومین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانسته‌اند که پس از [[سوره یس]] و پیش از [[سوره فاطر]] نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه [[آیه]] (آیات [[آیه ۶۸ سوره فرقان|۶۸]] تا [[آیه ۷۰ سوره فرقان|۷۰]]) از آن را [[سوره مدنی|مدنی]] و الباقی را [[سوره مکی|مکی]] دانسته‌اند. در سوره فرقان، دو آیه [[ناسخ و منسوخ|ناسخ یا منسوخ]] گزارش کرده‌اند.<ref>{{پک|دفتر تبلیغات اسلامی|۱۳۸۸|ک=فرهنگ‌نامه علوم قرآن|ص=۲۸۲۷|ف=سوره فرقان}}</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۳:۱۷

آیه ۱۲ سوره فرقان
مشخصات قرآنی
نام سورهفرقان
تعداد آیات سوره۷۷
شماره آیه۱۲
شماره جزء۱۸
شماره حزب۷۲
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۲ سوره فرقان دوازدهمین آیه از بیست و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. اشاره آیه به توصیف آتش دوزخ است که براساس متن آیه برای منکران معاد مهیا و برپا شده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 إِذَا رَأَتْهُمْ مِنْ مَكَانٍ بَعِيدٍ سَمِعُوا لَهَا تَغَيُّظًا وَزَفِيرًا آیهٔ ۱۲ از سورهٔ ۲۵ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«هنگامي كه (جهنم) آنان را از دور می‌بيند خشم و خروشي از آن می‌شنوند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«چون [دوزخ‌] از فاصله‌ای دور آنان را ببیند، خشم و خروشی از آن می‌شنوند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه توصیف عجیبی از آتش دوزخ بیان شده که از کلمات آن چهار مفهوم به‌دست می‌آید: ۱. آتش مانند یک موجود زنده منکران معاد را می‌بیند و چشم انتظار آنان است. ۲. نیازی نیست که منکران معاد را به آتش نزدیک کنند؛ بلکه از دور نیز با دیدن آنها به هیجان درمی‌آید و از خشم فریاد و صدای مهیبی برای منکران معاد دارد. ۳. در توصیف آتش از وصف «تغیظ» استفاده شده که این صفت حاکی از حالتی است که انسان در آن وقت خشم و غضبش را با نعره کشیدن و فریاد زدن اظهار و ابراز می‌کند. ۴. همچنین برای توصیف این آتش مخصوص به واژه «زفیر» اشاره شده که این حالت نیز شبیه حالتی است که انسان نفس را در سینه خود حبس کرده و دنده‌ها به سمت بالا حرکت می‌کنند و این حالت در انسان بسیار خشمگین مشاهده می‌شود. به گزارش مکارم، مجموع این حالات نشان می‌دهد که آتش سوزان جهنم مانند حیوان درنده و گرسنه‌ای در انتظار نزدیک شدن شکار خویش است که او را از هم بدرد و از میان بردارد.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره فرقان، بیست و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و دومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره یس و پیش از سوره فاطر نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۶۸ تا ۷۰) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره فرقان، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.