آیه ۴۷ سوره فصلت: تفاوت میان نسخهها
(+ رده:آیههای مکی قرآن (هاتکت)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۴۷ سوره فصلت''' چهل و هفتمین [[آیه]] از چهل و یکمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۴۷ سوره فصلت''' چهل و هفتمین [[آیه]] از چهل و یکمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. آیه پاسخ [[قرآن]] است در برابر پرسش [[مشرکان]] از زمان [[قیامت]] که آن کی خواهد بود؟ | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: در این آیه، قرآن در پاسخ به پرسش مشرکان درباره زمان برپایی قیامت چنین آورده است: «آگاهی بر زمان قیامت مخصوص خدا است و علم آن تنها به خدا باز میگردد. هیچ میوهای از غلاف خود خارج نمیشود و هیچ زن یا حیوان مادهای باردار نمیگردد و حمل خود را بر زمین نمینهد؛ مگر به علم و آگاهی [[پروردگار]]. {این گروه که قیامت را انکار میکنند، يا آن را به استهزاء میگیرند} خداوند در روز برپایی قیامت، آنها را ندا میدهد: کجا هستند شرکایی که برای من میپنداشتید؟ آنها میگویند: پروردگارا! ما به تو عرض کردیم که هیچ گواهی بر گفتههای خود نداریم.» به گزارش مکارم، علم به زمان قیام قیامت مخصوص خداست و هیچ کس حتی [[پیامبران]] مرسل و [[فرشتگان]] مقرب نیز از آن آگاه نیستند. همچنین علم به اسرار عالم و موجودات پنهان و آشکار آن تنها در نزد خداوند است. در لغت «اکمام» جمع «کِم» به معنی غلافی است که روی میوه را میپوشاند. [[فخر رازی]] در [[تفسیر کبیر|''تفسیر خود'']] «اکمام» را به پوستهای [[تفسیر]] میکند که میوه در آن قرار دارد. بعضی از [[مفسران]] نیز آن را به عنوان وعاء الثمرة (ظرف میوه) تفسیر کردهاند. ظاهر این است که همه این تفسیرها به یک معنا باز میگردد. به گفته مکارم، از آنجا که یکی از دقیقترین مسائل در جهان موجودات زنده، مسئله بارور شدن در رحم و تولد آنها است، قرآن مخصوصا روى آن تکیه کرده است و خداوند است که میداند کدامین نطفه در کدامین رحم و در چه زمانی منعقد میشود و کی متولد میگردد، کدام میوه بارور میگردد و کی غلاف و پوسته خود را میشکافد و سر بیرون میزند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۱۵-۳۱۷|ج=۲۰}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۱۴
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | فصلت | ||||
| تعداد آیات سوره | ۵۴ | ||||
| شماره آیه | ۴۷ | ||||
| شماره جزء | ۲۵ | ||||
| شماره حزب | ۹۷ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۴۷ سوره فصلت چهل و هفتمین آیه از چهل و یکمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. آیه پاسخ قرآن است در برابر پرسش مشرکان از زمان قیامت که آن کی خواهد بود؟
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
إِلَيْهِ يُرَدُّ عِلْمُ السَّاعَةِ ۚ وَمَا تَخْرُجُ مِنْ ثَمَرَاتٍ مِنْ أَكْمَامِهَا وَمَا تَحْمِلُ مِنْ أُنْثَىٰ وَلَا تَضَعُ إِلَّا بِعِلْمِهِ ۚ وَيَوْمَ يُنَادِيهِمْ أَيْنَ شُرَكَائِي قَالُوا آذَنَّاكَ مَا مِنَّا مِنْ شَهِيدٍ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«آگاهی از وقوع (زمان) قیامت به خدا باز میگردد، و هیچ میوهای از غلاف خود بیرون نمیآید و هیچ مادّهای باردار نمیگردد و وضع حمل نمیکند مگر با علم و اطلاع او، و روزیکه آنانرا ندا میدهد: شرکا(ییکه برای) من (میپنداشتید) کجایند؟ میگویند: به تو خبر دادیم که از ما کسی گواهی نمیدهد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«آگاهی از قیامت به او باز میگردد و هیچ بار و بری از پوستش بر نمیآید، و هیچ مادینهای بار بر نمیگیرد، و بار خود را به زمین نمیگذارد، مگر با آگاهی او، و روزی که ایشان را ندا دهد که پس شریکان من [که شما ادعا میکردید] کجا هستند؟ گویند تو را خبر دادیم که ما را هیچ شاهدی نیست»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: در این آیه، قرآن در پاسخ به پرسش مشرکان درباره زمان برپایی قیامت چنین آورده است: «آگاهی بر زمان قیامت مخصوص خدا است و علم آن تنها به خدا باز میگردد. هیچ میوهای از غلاف خود خارج نمیشود و هیچ زن یا حیوان مادهای باردار نمیگردد و حمل خود را بر زمین نمینهد؛ مگر به علم و آگاهی پروردگار. {این گروه که قیامت را انکار میکنند، يا آن را به استهزاء میگیرند} خداوند در روز برپایی قیامت، آنها را ندا میدهد: کجا هستند شرکایی که برای من میپنداشتید؟ آنها میگویند: پروردگارا! ما به تو عرض کردیم که هیچ گواهی بر گفتههای خود نداریم.» به گزارش مکارم، علم به زمان قیام قیامت مخصوص خداست و هیچ کس حتی پیامبران مرسل و فرشتگان مقرب نیز از آن آگاه نیستند. همچنین علم به اسرار عالم و موجودات پنهان و آشکار آن تنها در نزد خداوند است. در لغت «اکمام» جمع «کِم» به معنی غلافی است که روی میوه را میپوشاند. فخر رازی در تفسیر خود «اکمام» را به پوستهای تفسیر میکند که میوه در آن قرار دارد. بعضی از مفسران نیز آن را به عنوان وعاء الثمرة (ظرف میوه) تفسیر کردهاند. ظاهر این است که همه این تفسیرها به یک معنا باز میگردد. به گفته مکارم، از آنجا که یکی از دقیقترین مسائل در جهان موجودات زنده، مسئله بارور شدن در رحم و تولد آنها است، قرآن مخصوصا روى آن تکیه کرده است و خداوند است که میداند کدامین نطفه در کدامین رحم و در چه زمانی منعقد میشود و کی متولد میگردد، کدام میوه بارور میگردد و کی غلاف و پوسته خود را میشکافد و سر بیرون میزند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره فصلت، چهل و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره مؤمن و پیش از سوره شوری نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره فصلت، یک آیه (آیه ۲۴) آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند. در این سوره، آیه سجدهدار آمده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۷: ۵۷۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۷: ۵۹۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۸۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۸۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۰: ۳۱۵-۳۱۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره فصلت»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۱۶.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
