آیه ۵۳ سوره فصلت
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | فصلت | ||||
| تعداد آیات سوره | ۵۴ | ||||
| شماره آیه | ۵۳ | ||||
| شماره جزء | ۲۵ | ||||
| شماره حزب | ۹۷ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۵۳ سوره فصلت پنجاه و سومین آیه از چهل و یکمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه به دو موضوع «آیات آفاقی» و «آیات انفسی» و تدبر در آنها اشاره و تأکید شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
سَنُرِيهِمْ آيَاتِنَا فِي الْآفَاقِ وَفِي أَنْفُسِهِمْ حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ ۗ أَوَلَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«به زودی نشانههای خود را در کرانههای عالم و (هم) در نفس خودشان به آنان نشان خواهیم داد تا برای ایشان روشن شود که آن حق است آیا کافی نیست اینکه پروردگارت بر هر چیزی حاضر و گواه است؟»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«زودا که آیات خود را در بیرون و درونشان به ایشان بنمایانیم، تا آنکه بر آنان آشکار شود که آن حق است، آیا کافی نیست که پروردگارت بر همه چیز گواه است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: در این آیه به نشانههای خداوند در عالم هستی با عنوان «آیات آفاقی» و نشانههای او در درون و جان انسانها با نام «آیات انفسی» اشاره شده و چنین آمده است: «ما به زودی آیات و نشانههای خود را در آفاق و اطراف جهان و همچنین در درون جان خود آنها، به آنان، نشان میدهیم تا برای آنها روشن شود که خداوند حق است. آیا برای آنها کافی نیست که خداوند شاهد و گواه بر هر چیز است.» به گزارش مکارم، درباره این آیه دو نوع تفسیر معروف و مشهور وجود دارد. تفسیر نخست ناظر به همان آیات آفاقی و انفسی است. اما در تفسیر دوم ناظر به اعجاز قرآن است. به این معنا که خداوند در این آیه میگوید: «ما معجزات و نشانههای گوناگون خود را در نقاط مختلف جزیره عرب و مناطق دیگر جهان و در مورد خود این مشرکان، به آنها نشان میدهیم تا بدانند این قرآن بر حق است.» اما به باور مکارم، همان تفسیر نخست مناسبتر و سازگارتر به نظر میرسد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره فصلت، چهل و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره مؤمن و پیش از سوره شوری نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره فصلت، یک آیه (آیه ۲۴) آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند. در این سوره، آیه سجدهدار آمده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۷: ۵۷۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۷: ۵۹۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۸۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۸۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۰: ۳۲۹-۳۳۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره فصلت»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۱۶.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
