آیه ۱۳۰ سوره طه
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | طه | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۳۵ | ||||
| شماره آیه | ۱۳۰ | ||||
| شماره جزء | ۱۶ | ||||
| شماره حزب | ۶۴ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۳۰ سوره طه، صد و سیامین آیه از بیستمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مدنی دانستهاند. این آیه خطاب به پیامبر اسلام است و به او دستوراتی از جانب خداوند داده شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
فَاصْبِرْ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ غُرُوبِهَا ۖ وَمِنْ آنَاءِ اللَّيْلِ فَسَبِّحْ وَأَطْرَافَ النَّهَارِ لَعَلَّكَ تَرْضَىٰ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«پس در برابر آنچه ميگويند شکيبايي ورز، و قبل از طلوع آفتاب و پيش از غروب آن، و در ساعاتي از شب و در بخشهايي از روز به پرستش و ستايش پروردگارت مشغول باش، باشد که راضي و خشنود گردي»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«پس بر آنچه میگویند شکیبایی کن و شاکرانه پروردگارت را پیش از طلوع خورشید و پیش از غروب آن، و در پاسهایی از شب و در دو سوی روز [به نماز برخیز و] تسبیح بگوی، باشد که خشنود شوی»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: این آیه شامل چندین فرمان و دستور الهی به پیامبر اسلام است. برطبق متن آیه، ابتدا از پیامبر خواسته شده که در برابر بدی گناهکاران و مخالفان اسلام صبر کند و سپس برای تقویت روحیه او دستور به راز و نیاز با خداوند و تسبیح و حمد داده میشود. «قبل از طلوع آفتاب و پیش از غروب آن، همچنین در زمان شب و در اطراف روز خدا را تسبیح و حمد بگو تا راضی و خشنود شوی.» به گزارش مکارم، دربارهٔ اینکه منظور از این عبارت حمد و تسبیح مطلق است یا اشاره به نمازهای پنجگانه دارد، در میان مفسران گفتگو و اختلاف نظر هست. برخی آن را تسبیح و حمد مطلق میدانند ولی گروهی آن را اشاره به نمازهای واجب روزانه گفتهاند. در بعضی روایات منظور از «اطراف النهار» اشاره به نمازهای مستحبی دانسته شده که در ساعتهای مختلف روز میتوان بهجای آورد. بنابه احتمال سوم اشاره به اذکار خاصی است که در روایات اسلامی برای ساعات مخصوص بیان شده است. از نظر مکارم، در هر صورت این تفسیرها با هم منافاتی ندارند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره طه، بیستمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره مریم و پیش از سوره واقعه نازل شد. از مجموع آیات این سوره، دو آیه (آیات ۱۳۰ و ۱۳۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره طه، سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۲: ۱۱۲.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴: ۳۲۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۲۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۲۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳: ۳۳۷–۳۳۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره طه»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۸۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
