آیه ۱۳۳ سوره طه: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۳۳ سوره طه'''، صد و | '''آیه ۱۳۳ سوره طه'''، صد و سی و سومین [[آیه]] از بیستمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] دانستهاند. این آیه پاسخ به [[کفار]] و [[مشرکانی]] است که درخواست [[معجزه]] از [[پیامبر اسلام|پیامبر]] داشتند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: در این آیه پرسش کافران و پاسخ به آنان توسط [[قرآن]] آمده است. قرآن این مطلب را اینگونه بیان کرده است: «آنها گفتند چرا پیامبر معجزهای از سوی [[پروردگار|پروردگارش]] آنطور که ما میخواهیم نمیآورد. سپس در پاسخ به آنان گفته میشود که آیا اخبار گذشتگان و اقوام پیشین به شما نرسیده که آنها نیز بهانه جویی میکردند و درخواست معجزه داشتند. اما وقتی معجزه را مشاهده کردند؛ باز هم انکار کردند و به خاطر همین به [[عذاب]] الهی نابود شدند. آیا شما هم راه آنان را در پیش گرفتهاید؟!»<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۴۳–۳۴۴|ج=۱۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۲:۳۷
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | طه | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۳۵ | ||||
| شماره آیه | ۱۳۳ | ||||
| شماره جزء | ۱۶ | ||||
| شماره حزب | ۶۴ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۳۳ سوره طه، صد و سی و سومین آیه از بیستمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مدنی دانستهاند. این آیه پاسخ به کفار و مشرکانی است که درخواست معجزه از پیامبر داشتند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَقَالُوا لَوْلَا يَأْتِينَا بِآيَةٍ مِنْ رَبِّهِ ۚ أَوَلَمْ تَأْتِهِمْ بَيِّنَةُ مَا فِي الصُّحُفِ الْأُولَىٰ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و گفتند: چرا معجزهاي از سوي پروردگارش براي ما نميآورد؟ آيا معجزۀ کتابهاي پيشين نزد آنان نيامده است؟!»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و گویند چرا پدیده روشنگری از سوی پروردگارش برای ما نمیآورد، [بگو] آیا پدیده روشنگری که در کتابهای آسمانی پیشین است برای آنان نیامده است؟»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: در این آیه پرسش کافران و پاسخ به آنان توسط قرآن آمده است. قرآن این مطلب را اینگونه بیان کرده است: «آنها گفتند چرا پیامبر معجزهای از سوی پروردگارش آنطور که ما میخواهیم نمیآورد. سپس در پاسخ به آنان گفته میشود که آیا اخبار گذشتگان و اقوام پیشین به شما نرسیده که آنها نیز بهانه جویی میکردند و درخواست معجزه داشتند. اما وقتی معجزه را مشاهده کردند؛ باز هم انکار کردند و به خاطر همین به عذاب الهی نابود شدند. آیا شما هم راه آنان را در پیش گرفتهاید؟!»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره طه، بیستمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره مریم و پیش از سوره واقعه نازل شد. از مجموع آیات این سوره، دو آیه (آیات ۱۳۰ و ۱۳۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره طه، سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۲: ۱۱۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴: ۳۲۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۲۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۲۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳: ۳۴۳–۳۴۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره طه»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۸۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
