آیه ۵۳ سوره فصلت: تفاوت میان نسخهها
(ایجاد مقاله آیات) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۵۳ سوره فصلت''' پنجاه و سومین [[آیه]] از چهل و یکمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. در این آیه به دو موضوع «[[آیات آفاقی]]» و «[[آیات انفسی]]» و تدبر در آنها اشاره و تأکید شده است. | |||
== متن == | == متن == | ||
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کردهاند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص= | متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کردهاند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۵۷۰|ج=۲۷}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۵۹۷|ج=۱۷}}</ref> | ||
<blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote> | <blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote> | ||
== ترجمه == | == ترجمه == | ||
[[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص= | [[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص=۴۸۲}}</ref> | ||
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote> | <blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote> | ||
[[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازدهامامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص= | [[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازدهامامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص=۴۸۲}}</ref> | ||
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote> | <blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote> | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: در این آیه به نشانههای [[خداوند]] در عالم هستی با عنوان «آیات آفاقی» و نشانههای او در درون و جان انسانها با نام «آیات انفسی» اشاره شده و چنین آمده است: «ما به زودی آیات و نشانههای خود را در آفاق و اطراف جهان و همچنین در درون جان خود آنها، به آنان، نشان میدهیم تا برای آنها روشن شود که خداوند [[حق]] است. آیا برای آنها کافی نیست که خداوند شاهد و گواه بر هر چیز است.» به گزارش مکارم، درباره این آیه دو نوع [[تفسیر قرآن|تفسیر]] معروف و مشهور وجود دارد. تفسیر نخست ناظر به همان آیات آفاقی و انفسی است. اما در تفسیر دوم ناظر به [[اعجاز قرآن]] است. به این معنا که خداوند در این آیه میگوید: «ما [[معجزات]] و نشانههای گوناگون خود را در نقاط مختلف جزیره عرب و مناطق دیگر جهان و در مورد خود این [[مشرکان]]، به آنها نشان میدهیم تا بدانند این قرآن بر حق است.» اما به باور مکارم، همان تفسیر نخست مناسبتر و سازگارتر به نظر میرسد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۲۹-۳۳۳|ج=۲۰}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
به گزارش ''[[فرهنگنامه علوم قرآن]]''، [[سوره فصلت]]، چهل و یکمین [[فهرست سورههای قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، شصت و یکمین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانستهاند که پس از [[سوره مؤمن]] و پیش از [[سوره شوری]] نازل شد. این سوره را [[سوره مکی|مکی]] دانستهاند. در سوره فصلت، یک آیه ([[آیه ۲۴ سوره فصلت|آیه ۲۴]]) آیه [[ناسخ و منسوخ|ناسخ یا منسوخ]] گزارش کردهاند. در این سوره، آیه سجدهدار آمده است.<ref>{{پک|دفتر تبلیغات اسلامی|۱۳۸۸|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۳۰۱۶|ف=سوره فصلت}}</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۲۵
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | فصلت | ||||
| تعداد آیات سوره | ۵۴ | ||||
| شماره آیه | ۵۳ | ||||
| شماره جزء | ۲۵ | ||||
| شماره حزب | ۹۷ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۵۳ سوره فصلت پنجاه و سومین آیه از چهل و یکمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه به دو موضوع «آیات آفاقی» و «آیات انفسی» و تدبر در آنها اشاره و تأکید شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
سَنُرِيهِمْ آيَاتِنَا فِي الْآفَاقِ وَفِي أَنْفُسِهِمْ حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ ۗ أَوَلَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«به زودی نشانههای خود را در کرانههای عالم و (هم) در نفس خودشان به آنان نشان خواهیم داد تا برای ایشان روشن شود که آن حق است آیا کافی نیست اینکه پروردگارت بر هر چیزی حاضر و گواه است؟»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«زودا که آیات خود را در بیرون و درونشان به ایشان بنمایانیم، تا آنکه بر آنان آشکار شود که آن حق است، آیا کافی نیست که پروردگارت بر همه چیز گواه است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: در این آیه به نشانههای خداوند در عالم هستی با عنوان «آیات آفاقی» و نشانههای او در درون و جان انسانها با نام «آیات انفسی» اشاره شده و چنین آمده است: «ما به زودی آیات و نشانههای خود را در آفاق و اطراف جهان و همچنین در درون جان خود آنها، به آنان، نشان میدهیم تا برای آنها روشن شود که خداوند حق است. آیا برای آنها کافی نیست که خداوند شاهد و گواه بر هر چیز است.» به گزارش مکارم، درباره این آیه دو نوع تفسیر معروف و مشهور وجود دارد. تفسیر نخست ناظر به همان آیات آفاقی و انفسی است. اما در تفسیر دوم ناظر به اعجاز قرآن است. به این معنا که خداوند در این آیه میگوید: «ما معجزات و نشانههای گوناگون خود را در نقاط مختلف جزیره عرب و مناطق دیگر جهان و در مورد خود این مشرکان، به آنها نشان میدهیم تا بدانند این قرآن بر حق است.» اما به باور مکارم، همان تفسیر نخست مناسبتر و سازگارتر به نظر میرسد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره فصلت، چهل و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره مؤمن و پیش از سوره شوری نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره فصلت، یک آیه (آیه ۲۴) آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند. در این سوره، آیه سجدهدار آمده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۷: ۵۷۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۷: ۵۹۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۸۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۸۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۰: ۳۲۹-۳۳۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره فصلت»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۱۶.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
