بدون تصویر

آیه ۵۱ سوره فرقان: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۵۱ سوره فرقان''' پنجاه و یکمین [[آیه]] از بیست و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. اشاره آیه به مقام پیامبری [[محمد]] پیامبر اسلام است که قرآن او را [[پیامبر]] جهانیان معرفی می‌کند.
'''آیه ۵۱ سوره فرقان''' پنجاه و یکمین [[آیه]] از بیست و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. اشاره آیه به مقام پیامبری [[محمد]] پیامبر اسلام است که قرآن او را [[پیامبر]] جهانیان معرفی می‌کند.


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: [[قرآن]] در این آیه چنین آورده است که اگر [[خدا]] می‌خواست در هر شهر و دیار پیامبری را می‌فرستاد؛ اما چنین نشده و پیامبر اسلام بر همه جهانیان پیامبری و [[رسالت]] دارد. به گفته مکارم، خداوند قدرت دارد مانند باران که بر هر سرزمینی می‌بارد؛ برای هر شهر و دیاری پیامبری بفرستد، اما شایسته‌تر آن بود که [[نبوت]] تمرکز در یک فرد باشد تا [[وحدت]] میان انسان‌ها برقرار شود و [[تفرقه‌]]<nowiki/>ای بین‌شان ایجاد نشود.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۲۱|ج=۱۵}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: [[قرآن]] در این آیه چنین آورده است که اگر [[خدا]] می‌خواست در هر شهر و دیار پیامبری را می‌فرستاد؛ اما چنین نشده و پیامبر اسلام بر همه جهانیان پیامبری و [[رسالت]] دارد. به گفته مکارم، خداوند قدرت دارد مانند باران که بر هر سرزمینی می‌بارد؛ برای هر شهر و دیاری پیامبری بفرستد، اما شایسته‌تر آن بود که [[نبوت]] تمرکز در یک فرد باشد تا [[وحدت]] میان انسان‌ها برقرار شود و [[تفرقه]]<nowiki/>ای بین‌شان ایجاد نشود.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۲۱|ج=۱۵}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}


[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۳:۲۰

آیه ۵۱ سوره فرقان
مشخصات قرآنی
نام سورهفرقان
تعداد آیات سوره۷۷
شماره آیه۵۱
شماره جزء۱۹
شماره حزب۷۳
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۵۱ سوره فرقان پنجاه و یکمین آیه از بیست و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. اشاره آیه به مقام پیامبری محمد پیامبر اسلام است که قرآن او را پیامبر جهانیان معرفی می‌کند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَلَوْ شِئْنَا لَبَعَثْنَا فِي كُلِّ قَرْيَةٍ نَذِيرًا آیهٔ ۵۱ از سورهٔ ۲۵ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و اگر می‌خواستيم در هر شهر و آبادي بيم دهندهاي می‌فرستاديم»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و اگر می‌خواستیم در هر شهری [پیامبر] هشداردهنده‌ای برمی‌انگیختیم‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در این آیه چنین آورده است که اگر خدا می‌خواست در هر شهر و دیار پیامبری را می‌فرستاد؛ اما چنین نشده و پیامبر اسلام بر همه جهانیان پیامبری و رسالت دارد. به گفته مکارم، خداوند قدرت دارد مانند باران که بر هر سرزمینی می‌بارد؛ برای هر شهر و دیاری پیامبری بفرستد، اما شایسته‌تر آن بود که نبوت تمرکز در یک فرد باشد تا وحدت میان انسان‌ها برقرار شود و تفرقهای بین‌شان ایجاد نشود.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره فرقان، بیست و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و دومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره یس و پیش از سوره فاطر نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۶۸ تا ۷۰) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره فرقان، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.