آیه ۶۴ سوره فرقان: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۶۴ سوره فرقان''' شصت و چهارمین [[آیه]] از بیست و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. [[عبادت]] [[خالصانه]] پروردگار سومین نشانه و صفت «[[عباد الرحمن]]» است که در آیه مورد تأکید قرار گرفته است. | '''آیه ۶۴ سوره فرقان''' شصت و چهارمین [[آیه]] از بیست و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. [[عبادت]] [[خالصانه]] پروردگار سومین نشانه و صفت «[[عباد الرحمن]]» است که در آیه مورد تأکید قرار گرفته است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در توصیف «عباد الرحمن» در این آیه چنین گفته است: «آنان کسانی هستند که در شبها برای [[خداوند]] [[سجده]] و [[قیام]] میکنند.» به گزارش مکارم، جمله «یبیتون» دلیل بر این نکته است که آنها شب را تا صبح به عبادت، سجده و قیام میگذرانند. همچنین به نظر وی، تقدم «سجود» بر «قیام» به خاطر اهمیت آن است؛ هرچند که در نماز، قیام مقدم بر سجده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص= | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در توصیف «عباد الرحمن» در این آیه چنین گفته است: «آنان کسانی هستند که در شبها برای [[خداوند]] [[سجده]] و [[قیام]] میکنند.» به گزارش مکارم، جمله «یبیتون» دلیل بر این نکته است که آنها شب را تا صبح به عبادت، سجده و قیام میگذرانند. همچنین به نظر وی، تقدم «سجود» بر «قیام» به خاطر اهمیت آن است؛ هرچند که در نماز، قیام مقدم بر سجده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۴۹–۱۵۰|ج=۱۵}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۳:۲۴
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | فرقان | ||||
| تعداد آیات سوره | ۷۷ | ||||
| شماره آیه | ۶۴ | ||||
| شماره جزء | ۱۹ | ||||
| شماره حزب | ۷۳ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۶۴ سوره فرقان شصت و چهارمین آیه از بیست و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. عبادت خالصانه پروردگار سومین نشانه و صفت «عباد الرحمن» است که در آیه مورد تأکید قرار گرفته است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَالَّذِينَ يَبِيتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّدًا وَقِيَامًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و كساني كه شب را با سجده و قيام براي پروردگارشان میگذرانند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و کسانی که برای پروردگارشان به سجده و قیام شب زندهداری کنند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در توصیف «عباد الرحمن» در این آیه چنین گفته است: «آنان کسانی هستند که در شبها برای خداوند سجده و قیام میکنند.» به گزارش مکارم، جمله «یبیتون» دلیل بر این نکته است که آنها شب را تا صبح به عبادت، سجده و قیام میگذرانند. همچنین به نظر وی، تقدم «سجود» بر «قیام» به خاطر اهمیت آن است؛ هرچند که در نماز، قیام مقدم بر سجده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره فرقان، بیست و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و دومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره یس و پیش از سوره فاطر نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۶۸ تا ۷۰) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره فرقان، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۴: ۴۸۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۵: ۳۲۸.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۶۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۶۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۵: ۱۴۹–۱۵۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره فرقان»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۸۲۷.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
