آیه ۲۲ سوره طه: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۲ سوره طه'''، بیست و دومین [[آیه]] از بیستمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانستهاند. | '''آیه ۲۲ سوره طه'''، بیست و دومین [[آیه]] از بیستمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانستهاند. اشاره آیه به ماجرای [[معجزه]] «[[ید بیضاء]]» است که به [[موسی]] از [[پیامبران]] [[خداوند]] اعطا شد. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در این آیه به دومین معجزهای که خداوند به موسی بخشید؛ اشاره دارد و ماجرای آن را چنین بیان میکند: «دست خود را در گریبانت فرو بر تا سفید و درخشان بیرون آید؛ بدون هیچ عیب و نقصی که این نیز آیه و معجزه دیگری برای توست.» به گزارش مکارم، شبیه به مضمون این آیه در آیات [[آیه ۳۲ سوره قصص|۳۲ سوره قصص]] و [[آیه ۱۲ سوره نمل]] آمده است که در آیه نخست با عبارت «اسلک یدک فی جیبک» و در دومی با تعبیر «ادخل یدک فی جیبک» بیان شده است. «بیضاء» به معنای سفید و جمله «من غیر سوء» اشاره دارد به اینکه سفیدی دست بر اثر بیماری و مانند آن نبوده است. براساس برخی [[روایات]]، نورانیت دست موسی | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در این آیه به دومین معجزهای که خداوند به موسی بخشید؛ اشاره دارد و ماجرای آن را چنین بیان میکند: «دست خود را در گریبانت فرو بر تا سفید و درخشان بیرون آید؛ بدون هیچ عیب و نقصی که این نیز آیه و معجزه دیگری برای توست.» به گزارش مکارم، شبیه به مضمون این آیه در آیات [[آیه ۳۲ سوره قصص|۳۲ سوره قصص]] و [[آیه ۱۲ سوره نمل]] آمده است که در آیه نخست با عبارت «اسلک یدک فی جیبک» و در دومی با تعبیر «ادخل یدک فی جیبک» بیان شده است. «بیضاء» به معنای سفید و جمله «من غیر سوء» اشاره دارد به اینکه سفیدی دست بر اثر بیماری و مانند آن نبوده است. براساس برخی [[روایات]]، نورانیت دست موسی فوقالعاده بوده که نه باعث آزار چشم میشده، نه لکه تاریکی در آن مشاهده میشده است و نه غیر آن.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۸۰|ج=۱۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۲:۲۴
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | طه | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۳۵ | ||||
| شماره آیه | ۲۲ | ||||
| شماره جزء | ۱۶ | ||||
| شماره حزب | ۶۳ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۲ سوره طه، بیست و دومین آیه از بیستمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. اشاره آیه به ماجرای معجزه «ید بیضاء» است که به موسی از پیامبران خداوند اعطا شد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَاضْمُمْ يَدَكَ إِلَىٰ جَنَاحِكَ تَخْرُجْ بَيْضَاءَ مِنْ غَيْرِ سُوءٍ آيَةً أُخْرَىٰ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و دست خود را به گريبان خويش فرو ببر، تا به عنوان نشانهاي ديگر سفيد و درخشان بيرون بيايد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و دستت را در بغلت کن، تا سپید و درخشان بدون هیچ بیماری [پیسی] بیرون آید که این نیز معجزه دیگری است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه به دومین معجزهای که خداوند به موسی بخشید؛ اشاره دارد و ماجرای آن را چنین بیان میکند: «دست خود را در گریبانت فرو بر تا سفید و درخشان بیرون آید؛ بدون هیچ عیب و نقصی که این نیز آیه و معجزه دیگری برای توست.» به گزارش مکارم، شبیه به مضمون این آیه در آیات ۳۲ سوره قصص و آیه ۱۲ سوره نمل آمده است که در آیه نخست با عبارت «اسلک یدک فی جیبک» و در دومی با تعبیر «ادخل یدک فی جیبک» بیان شده است. «بیضاء» به معنای سفید و جمله «من غیر سوء» اشاره دارد به اینکه سفیدی دست بر اثر بیماری و مانند آن نبوده است. براساس برخی روایات، نورانیت دست موسی فوقالعاده بوده که نه باعث آزار چشم میشده، نه لکه تاریکی در آن مشاهده میشده است و نه غیر آن.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره طه، بیستمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره مریم و پیش از سوره واقعه نازل شد. از مجموع آیات این سوره، دو آیه (آیات ۱۳۰ و ۱۳۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره طه، سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۲: ۲۸.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴: ۱۸۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۱۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۱۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳: ۱۸۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره طه»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۸۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
