آیه ۳۸ سوره فرقان
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | فرقان | ||||
| تعداد آیات سوره | ۷۷ | ||||
| شماره آیه | ۳۸ | ||||
| شماره جزء | ۱۹ | ||||
| شماره حزب | ۷۳ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۸ سوره فرقان سی و هشتمین آیه از بیست و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. سرانجام اقوام عاد، ثمود و اصحاب الرس و سایر اقوام دیگری که به عذاب الهی نابود شدند؛ در این آیه مورد اشاره قرار گرفته است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَعَادًا وَثَمُودَ وَأَصْحَابَ الرَّسِّ وَقُرُونًا بَيْنَ ذَٰلِكَ كَثِيرًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و عاد و ثمود و اصحاب الرس و ملتها و نسلهاي بسياري را كه در اين ميان بودند (هلاك ساختيم)»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و عاد و ثمود و اصحاب رس و نسلهایی فراوان را در میان اینان [هلاک کردیم]»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: اشاره به سرنوشت قوم عاد، ثمود، اصحاب الرس و اقوام دیگری که هلاک شدند، مطلبی است که در این آیه به آن پرداخته شده است. به گفته مکارم پیامبر قوم عاد هود و پیامبر قوم ثمود صالح بودند که آنها نیز پیامبرانشان را تکذیب کردند و به همین جهت هلاک شدند. در لغت «قرون» (جمع قرن) در اصل به معنای جمعیتی است که در یک زمان با هم زندگی میکنند و سپس به یک مدت زمان طولانی گفته شده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره فرقان، بیست و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و دومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره یس و پیش از سوره فاطر نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۶۸ تا ۷۰) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره فرقان، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۴: ۴۵۹.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۵: ۲۸۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۶۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۶۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۵: ۸۹-۹۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره فرقان»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۸۲۷.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
