آیه ۷۱ سوره طه

آیه ۷۱ سوره طه

مشخصات قرآنی
نام سوره	طه
تعداد آیات سوره	۱۳۵
شماره آیه	۷۱
شماره جزء	۱۶
شماره حزب	۶۳
اطلاعات دیگر
{{{page}}} آیه قبل	آیه بعد {{{page}}}

آیه ۷۱ سوره طه، هفتاد و یکمین آیه از بیستمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانسته‌اند. در آیه به سخنان فرعون و تهدید او نسبت به ایمان آوردن ساحران اشاره شده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:

 قَالَ آمَنْتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ ۖ إِنَّهُ لَكَبِيرُكُمُ الَّذِي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ ۖ فَلَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ مِنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ فِي جُذُوعِ النَّخْلِ وَلَتَعْلَمُنَّ أَيُّنَا أَشَدُّ عَذَابًا وَأَبْقَىٰ  

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:

«فرعون) گفت: آيا پيش از آنکه به شما اجازه دهم بدو ايمان آورديد؟ بي‌گمان او بزرگ شماست که به شما جادو آموخته است، پس دستهايتان و پاهايتان را برخلاف يکديگر قطع مي‌کنم، و شما را به تنه‌هاي درخت خرما به دار مي‌آويزم، و بي‌شک خواهيد دانست کداميک از ما سخت کيفرتر و پايدار است»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:

«[فرعون‌] گفت آیا پیش از آنکه به شما اجازه دهم به او ایمان آوردید، بی‌شک او بزرگتر [و آموزگار] شماست که به شما جادوگری آموخته است، بدانید که دستها و پاهایتان را بر خلاف جهت یکدیگر می‌برم و شما را بر تنه‌های درخت خرما به دار می‌کشم، و خواهید دانست که کداممان عذابی شدیدتر و پاینده‌تر دارد»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در ادامه داستان رویارویی ساحران و موسی و پس از اینکه ساحران اعلان کردند که به خدای موسی و هارون ایمان آورده‌اند؛ چنین می‌گوید: «فرعون به ساحران گفت آیا پیش از آنکه من به شما اجازه بدهم ایمان آوردید؟! او بزرگ شماست که به شما سِحر آموخته است. سپس آنها را تهدید به مرگ کرد و گفت سوگند می‌خورم که دست و پاهای شما را به‌طور مختلف قطع می‌کنم، شما را بر نخل‌ها دار می‌زنم تا بدانید مجازات من دردناکتر و پایدارتر است یا مجازات خدای موسی و هارون.» به گفته مکارم، جمله «اینا اشد عذابا» اشاره به تهدیدی بود که موسی قبلاً نسبت به ساحران کرده بود و لذا مخصوصاً فرعون این مطلب را عنوان کرد.

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره طه، بیستمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره مریم و پیش از سوره واقعه نازل شد. از مجموع آیات این سوره، دو آیه (آیات ۱۳۰ و ۱۳۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره طه، سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.

پانویس

منابع

• خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.نگهداری یادکرد:زبان ناشناخته (رده)
• دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
• رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.نگهداری یادکرد:زبان ناشناخته (رده)
• گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
• طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
• مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.