آیه ۷ سوره زخرف: تفاوت میان نسخهها
(+ رده:آیههای مکی قرآن (هاتکت)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۷ سوره زخرف''' هفتمین [[آیه]] از چهل و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۷ سوره زخرف''' هفتمین [[آیه]] از چهل و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. این آیه به اذیت و آزار و استهزای [[پیامبران]] گذشته توسط [[مشرکان]] و دشمنانشان اشاره دارد. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: آیه به استهزای پیامبران پیشین توسط مشرکان اشاره دارد و چنین میگوید: «ولی هیچ پیامبری به سراغشان نمیآمد مگر اینکه او را به باد استهزاء و مسخره میگرفتند.» به گفته مکارم، این مخالفتها و لجاجت دشمنان مانع لطف الهی نشده و عنایتش از ازل تا ابد ادامه یافته و [[رحمت|رحمتش]] را بر همه بندگان گسترده است. لذا [[قرآن]] تأکید دارد که [[پیامبر اسلام|پیامبر]] و [[مؤمنان]] نباید از اعراض مشرکان دلسرد شوند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۱-۱۲|ج=۲۱}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۳۲
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | زخرف | ||||
| تعداد آیات سوره | ۸۹ | ||||
| شماره آیه | ۷ | ||||
| شماره جزء | ۲۵ | ||||
| شماره حزب | ۹۸ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۷ سوره زخرف هفتمین آیه از چهل و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. این آیه به اذیت و آزار و استهزای پیامبران گذشته توسط مشرکان و دشمنانشان اشاره دارد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَمَا يَأْتِيهِمْ مِنْ نَبِيٍّ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و هیچ پیامبری به نزد آنان نمیآمد مگر آنکه او را به ریشخند میگرفتند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و هیچ پیامبری به نزد آنان نیامد مگر آنکه او را ریشخند کردند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: آیه به استهزای پیامبران پیشین توسط مشرکان اشاره دارد و چنین میگوید: «ولی هیچ پیامبری به سراغشان نمیآمد مگر اینکه او را به باد استهزاء و مسخره میگرفتند.» به گفته مکارم، این مخالفتها و لجاجت دشمنان مانع لطف الهی نشده و عنایتش از ازل تا ابد ادامه یافته و رحمتش را بر همه بندگان گسترده است. لذا قرآن تأکید دارد که پیامبر و مؤمنان نباید از اعراض مشرکان دلسرد شوند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره زخرف، چهل و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره شوری و پیش از سوره دخان نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۴۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره زخرف، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۷: ۶۱۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۱۱۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۸۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۸۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۱: ۱۱-۱۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره زخرف»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۰۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
