آیه ۴۵ سوره زخرف: تفاوت میان نسخهها
(− رده:آیههای مکی قرآن (هاتکت)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۴۵ سوره زخرف''' چهل و پنجمین [[آیه]] از چهل و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۴۵ سوره زخرف''' چهل و پنجمین [[آیه]] از چهل و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن بهشمار میآید. در این آیه به دلایلی برای نفی [[اعتقاد|عقیده]] [[بت پرستان]] و [[مشرکان]] اشاره شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] برای نفی عقاید مشرکان و بتپرستی آنها دلیل دیگری را مطرح کرده و میگوید: «از [[رسول|رسولانی]] که قبل از تو فرستادیم بپرس، آیا غیر از [[خداوند]] [[رحمن]]، [[معبود|معبودهایی]] برای [[پرستش]] آنها قرار دادیم؟!» به گفته مکارم، بر طبق این آیه تمام [[پیامبران|انبیای]] الهی به [[توحید]] دعوت کرده و بت پرستی را محکوم نمودهاند. بنابراین [[پیامبر اسلام]] در مخالفت با بتها کار بیسابقهای انجام نداده؛ بلکه این سنت همیشگی همه انبیا بوده است. همچنین این نکته نیز قابل توجه است که از میان نامهای خداوند در آیه موردبحث، بر نام «رحمن» تأکید شده و اشاره دارد به اینکه چگونه ممکن است خداوندی را که [[رحمت]] عامش همه را فرا گرفته رها کنند و به سراغ بتهایی بروند که مبدأ هیچ سود و زیانی نیستند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۷۴-۷۶|ج=۲۱}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۳۳
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | زخرف | ||||
| تعداد آیات سوره | ۸۹ | ||||
| شماره آیه | ۴۵ | ||||
| شماره جزء | ۲۵ | ||||
| شماره حزب | ۹۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۴۵ سوره زخرف چهل و پنجمین آیه از چهل و سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. در این آیه به دلایلی برای نفی عقیده بت پرستان و مشرکان اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَاسْأَلْ مَنْ أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رُسُلِنَا أَجَعَلْنَا مِنْ دُونِ الرَّحْمَٰنِ آلِهَةً يُعْبَدُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و از پیامبران پیشین ما بپرس آیا به جز خداوند مهربان معبودهایی قرار دادهایم که پرستش شوند؟»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و از [پیروان] پیامبران ما، کسانی که پیش از تو فرستادهایم بپرس، که آیا به جای خداوند رحمان، خدایانی را حکم کردهایم که پرستیده شوند؟»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن برای نفی عقاید مشرکان و بتپرستی آنها دلیل دیگری را مطرح کرده و میگوید: «از رسولانی که قبل از تو فرستادیم بپرس، آیا غیر از خداوند رحمن، معبودهایی برای پرستش آنها قرار دادیم؟!» به گفته مکارم، بر طبق این آیه تمام انبیای الهی به توحید دعوت کرده و بت پرستی را محکوم نمودهاند. بنابراین پیامبر اسلام در مخالفت با بتها کار بیسابقهای انجام نداده؛ بلکه این سنت همیشگی همه انبیا بوده است. همچنین این نکته نیز قابل توجه است که از میان نامهای خداوند در آیه موردبحث، بر نام «رحمن» تأکید شده و اشاره دارد به اینکه چگونه ممکن است خداوندی را که رحمت عامش همه را فرا گرفته رها کنند و به سراغ بتهایی بروند که مبدأ هیچ سود و زیانی نیستند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره زخرف، چهل و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره شوری و پیش از سوره دخان نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۴۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره زخرف، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۷: ۶۳۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۱۳۸.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۹۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۹۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۱: ۷۴-۷۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره زخرف»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۰۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
