آیه ۷۶ سوره زخرف: تفاوت میان نسخهها
(+ رده:آیههای مکی قرآن (هاتکت)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۷۶ سوره زخرف''' هفتاد و ششمین [[آیه]] از چهل و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۷۶ سوره زخرف''' هفتاد و ششمین [[آیه]] از چهل و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. این آیه اشاره دارد به دلیل [[عذاب]] [[گناهکاران]] که همان اعمال ناپسند و [[گناهان]] آنان میباشد. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: این آیه عذاب الهی را به خاطر اعمال خود گناهکاران دانسته و چنین میگوید: «ما به آنها ستمی نکردهایم ولی آنها خود ستمکار بودهاند.» به گفته مکارم، بالاترین ظلم [[تکذیب]] آیات الهی است. (برطبق [[آیه ۷ سوره صف]]) به این ترتیب [[قرآن]] سرچشمه اصلی همه سعادتها و شقاوتها را اعمال خود انسانها میداند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۲۱-۱۲۲|ج=۲۱}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۰۷
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | زخرف | ||||
| تعداد آیات سوره | ۸۹ | ||||
| شماره آیه | ۷۶ | ||||
| شماره جزء | ۲۵ | ||||
| شماره حزب | ۹۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۷۶ سوره زخرف هفتاد و ششمین آیه از چهل و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. این آیه اشاره دارد به دلیل عذاب گناهکاران که همان اعمال ناپسند و گناهان آنان میباشد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَمَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلَٰكِنْ كَانُوا هُمُ الظَّالِمِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و ما به آنان ستم نکردیم بلکه آنان خود ستمکار بودند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و ما در حق ایشان ستم نکردیم، بلکه خود [در حق خویش] ستمکار بودند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: این آیه عذاب الهی را به خاطر اعمال خود گناهکاران دانسته و چنین میگوید: «ما به آنها ستمی نکردهایم ولی آنها خود ستمکار بودهاند.» به گفته مکارم، بالاترین ظلم تکذیب آیات الهی است. (برطبق آیه ۷ سوره صف) به این ترتیب قرآن سرچشمه اصلی همه سعادتها و شقاوتها را اعمال خود انسانها میداند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره زخرف، چهل و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره شوری و پیش از سوره دخان نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۴۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره زخرف، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۷: ۶۴۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۱۷۸.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۹۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۹۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۱: ۱۲۱-۱۲۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره زخرف»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۰۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
