آیه ۸۲ سوره زخرف: تفاوت میان نسخهها
(+ رده:آیههای مکی قرآن (هاتکت)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۸۲ سوره زخرف''' هشتاد و دومین [[آیه]] از چهل و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۸۲ سوره زخرف''' هشتاد و دومین [[آیه]] از چهل و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. در این آیه ذات [[خداوند]] از داشتن هرگونه شریکی پاک و [[منزه]] دانسته شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: در این آیه نیز برای نفی [[باور|باورهای]] [[باطل]] [[مشرکان]] چنین آمده است: «منزه است [[پروردگار]] آسمانها و زمین، پروردگار [[عرش]] از توصیفی که آنها میکنند.» به گفته مکارم، کسی که مالک و مدبر عالم هستی است و عرش مقر فرماندهی اوست، چه نیازی به فرزند دارد؟! فرزند برای کسی لازم است که نیازمند کمک و انس برای مواقع ناتوانی یا تنهایی است. همچنین تعبیر به «رب العرش» پس از «رب السماوات و الارض» در حقیقت از قبیل ذکر عام بعد از خاص است. زیرا «عرش» به مجموعه عالم هستی که تخت حکومت خداوند است؛ گفته میشود. این احتمال هم وجود دارد که «عرش» اشاره به عالم [[ما وراء طبیعت]] باشد در مقابل «سماوات و ارض» که اشاره به عالم ماده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۲۸-۱۲۹|ج=۲۱}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۵۸
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | زخرف | ||||
| تعداد آیات سوره | ۸۹ | ||||
| شماره آیه | ۸۲ | ||||
| شماره جزء | ۲۵ | ||||
| شماره حزب | ۹۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۸۲ سوره زخرف هشتاد و دومین آیه از چهل و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه ذات خداوند از داشتن هرگونه شریکی پاک و منزه دانسته شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
سُبْحَانَ رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا يَصِفُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«پروردگار آسمانها و زمین و عرش، از آنچه او را بدان وصف میکنند پاک و منزّه است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«منزه و فراتر است پروردگار آسمانها و زمین صاحب عرش، از آنچه میگویند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: در این آیه نیز برای نفی باورهای باطل مشرکان چنین آمده است: «منزه است پروردگار آسمانها و زمین، پروردگار عرش از توصیفی که آنها میکنند.» به گفته مکارم، کسی که مالک و مدبر عالم هستی است و عرش مقر فرماندهی اوست، چه نیازی به فرزند دارد؟! فرزند برای کسی لازم است که نیازمند کمک و انس برای مواقع ناتوانی یا تنهایی است. همچنین تعبیر به «رب العرش» پس از «رب السماوات و الارض» در حقیقت از قبیل ذکر عام بعد از خاص است. زیرا «عرش» به مجموعه عالم هستی که تخت حکومت خداوند است؛ گفته میشود. این احتمال هم وجود دارد که «عرش» اشاره به عالم ما وراء طبیعت باشد در مقابل «سماوات و ارض» که اشاره به عالم ماده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره زخرف، چهل و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره شوری و پیش از سوره دخان نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۴۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره زخرف، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۷: ۶۴۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۱۸۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۹۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۹۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۱: ۱۲۸-۱۲۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره زخرف»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۰۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
