آیه ۶۱ سوره زخرف: تفاوت میان نسخهها
(+ رده:آیههای مکی قرآن (هاتکت)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۶۱ سوره زخرف''' شصت و یکمین [[آیه]] از چهل و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۶۱ سوره زخرف''' شصت و یکمین [[آیه]] از چهل و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. اشاره آیه به وجود [[عیسی]] و برشمردن یکی از ویژگیهای خاص اوست. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: در آیه به یکی از ویژگیهای عیسی اشاره شده و چنین آمده است: «او (عیسی) سبب آگاهی بر [[روز قیامت]] است و هرگز شک و تردید از ناحیه آن به خود راه ندهید و از من پیروی کنید که این راه مستقیم است.» به گزارش مکارم، اینکه آیه وجود عیسی را سبب آگاهی بر قیامت خوانده است، یا به جهت تولد بدون پدر عیسی است که دلالت دارد بر قدرت بینهایت [[خداوند]] که زندگی پس از مرگ در پرتو آن حل میشود یا از این جهت است که نزول عیسی از آسمان، برطبق [[روایات]] [[اسلامی]]، در آخرالزمان روی میدهد و دلیل بر نزدیک شدن قیامت است. برخی [[مفسران]] نیز احتمال دادهاند که مرجع ضمیر در آیه، [[قرآن]] است که نزول آن به جهت آنکه آخرین [[کتاب آسمانی]] است دلیلی بر نزدیکی قیامت است و از برپایی آن خبر میدهد. ولی از نظر مکارم، این [[تفسیر قرآن|تفسیر]] با توجه به اینکه آیات قبل و بعد درباره عیسی است، چندان مناسب نیست و تفسیر اول صحیحتر میباشد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۰۰-۱۰۱|ج=۲۱}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۳۲
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | زخرف | ||||
| تعداد آیات سوره | ۸۹ | ||||
| شماره آیه | ۶۱ | ||||
| شماره جزء | ۲۵ | ||||
| شماره حزب | ۹۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۶۱ سوره زخرف شصت و یکمین آیه از چهل و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. اشاره آیه به وجود عیسی و برشمردن یکی از ویژگیهای خاص اوست.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَإِنَّهُ لَعِلْمٌ لِلسَّاعَةِ فَلَا تَمْتَرُنَّ بِهَا وَاتَّبِعُونِ ۚ هَٰذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِيمٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و به یقین (عیسی) نشانهای برای قیامت است پس هرگز دربارة آن (قیامت) شک مکنید و از من پیروی نمایید که راه راست این است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و همانا او [عیسی یا قرآن] نشانه قیامت است، پس هرگز در آن شک نداشته باشید، و از من پیروی کنید، این راهی راست است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: در آیه به یکی از ویژگیهای عیسی اشاره شده و چنین آمده است: «او (عیسی) سبب آگاهی بر روز قیامت است و هرگز شک و تردید از ناحیه آن به خود راه ندهید و از من پیروی کنید که این راه مستقیم است.» به گزارش مکارم، اینکه آیه وجود عیسی را سبب آگاهی بر قیامت خوانده است، یا به جهت تولد بدون پدر عیسی است که دلالت دارد بر قدرت بینهایت خداوند که زندگی پس از مرگ در پرتو آن حل میشود یا از این جهت است که نزول عیسی از آسمان، برطبق روایات اسلامی، در آخرالزمان روی میدهد و دلیل بر نزدیک شدن قیامت است. برخی مفسران نیز احتمال دادهاند که مرجع ضمیر در آیه، قرآن است که نزول آن به جهت آنکه آخرین کتاب آسمانی است دلیلی بر نزدیکی قیامت است و از برپایی آن خبر میدهد. ولی از نظر مکارم، این تفسیر با توجه به اینکه آیات قبل و بعد درباره عیسی است، چندان مناسب نیست و تفسیر اول صحیحتر میباشد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره زخرف، چهل و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره شوری و پیش از سوره دخان نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۴۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره زخرف، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۷: ۶۳۸.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۱۶۸.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۹۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۹۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۱: ۱۰۰-۱۰۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره زخرف»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۰۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
