آیه ۶۷ سوره زخرف: تفاوت میان نسخهها
(+ رده:آیههای مکی قرآن (هاتکت)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۶۷ سوره زخرف''' شصت و هفتمین [[آیه]] از چهل و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۶۷ سوره زخرف''' شصت و هفتمین [[آیه]] از چهل و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. موضوع آیه بیان حالات افراد [[مشرک]] و دوستان آنها در [[روز قیامت]] است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] درباره دوستیهای انسانها در قیامت چنین میگوید: «همه دوستان در آن روز دشمن یکدیگرند مگر پرهیزگاران!» به گزارش مکارم، این آیه توصیفی از صحنههای قیامت است و نشان میدهد که هر دوستی که برای غیر از [[خدا]] بوده است، به دشمنی بدل میگردد. تبدیل شدن اینگونه دوستیها به عداوت و دشمنی نیز به این دلیل است که هر کدام از آنها دیگری را عامل بیچارگی و بدبختی خود میداند و میگوید: تو بودی که این راه را به من نشان دادی و مرا به سوی آن دعوت کردی. طبق متن آیه، تنها در آن روز [[تقوا|پرهیزگاران]] هستند که پیوند دوستی آنها با یکدیگر جاودانی است. چراکه براساس ارزشهای جاودانی بوده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۱۰-۱۱۱|ج=۲۱}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۲۲
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | زخرف | ||||
| تعداد آیات سوره | ۸۹ | ||||
| شماره آیه | ۶۷ | ||||
| شماره جزء | ۲۵ | ||||
| شماره حزب | ۹۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۶۷ سوره زخرف شصت و هفتمین آیه از چهل و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. موضوع آیه بیان حالات افراد مشرک و دوستان آنها در روز قیامت است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
الْأَخِلَّاءُ يَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلَّا الْمُتَّقِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«دوستان در آن روز دشمنان یکدیگر خواهند بود مگر پرهیزگاران»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«دوستان در چنین روزی، بعضی دشمن بعض دیگر باشند، مگر پرهیزگاران»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن درباره دوستیهای انسانها در قیامت چنین میگوید: «همه دوستان در آن روز دشمن یکدیگرند مگر پرهیزگاران!» به گزارش مکارم، این آیه توصیفی از صحنههای قیامت است و نشان میدهد که هر دوستی که برای غیر از خدا بوده است، به دشمنی بدل میگردد. تبدیل شدن اینگونه دوستیها به عداوت و دشمنی نیز به این دلیل است که هر کدام از آنها دیگری را عامل بیچارگی و بدبختی خود میداند و میگوید: تو بودی که این راه را به من نشان دادی و مرا به سوی آن دعوت کردی. طبق متن آیه، تنها در آن روز پرهیزگاران هستند که پیوند دوستی آنها با یکدیگر جاودانی است. چراکه براساس ارزشهای جاودانی بوده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره زخرف، چهل و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره شوری و پیش از سوره دخان نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۴۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره زخرف، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۷: ۶۴۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۱۷۸.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۹۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۹۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۱: ۱۱۰-۱۱۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره زخرف»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۰۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
