آیه ۷۸ سوره طه
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | طه | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۳۵ | ||||
| شماره آیه | ۷۸ | ||||
| شماره جزء | ۱۶ | ||||
| شماره حزب | ۶۳ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۷۸ سوره طه، هفتاد و هشتمین آیه از بیستمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. اشاره آیه به وارد شدن فرعونیان در میان رود نیل به دنبال موسی و بنیاسرائیل است که در آن رود عظیم غرق شدند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
فَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ بِجُنُودِهِ فَغَشِيَهُمْ مِنَ الْيَمِّ مَا غَشِيَهُمْ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«آنگاه فرعون با سپاهيانش آنان را دنبال کرد، و از دريا آنچه را که فرو پوشانيد فرو پوشانيد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«آنگاه فرعون با سپاهیانش آنان را دنبال کرد، و آب دریا آنان را فراگرفت و فروپوشاند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه به سرانجام فرعون و فرعونیان اشاره دارد. برطبق متن آیه، فرعون و لشکریانش به دنبال موسی و بنی اسرائیل در راههای خشکی که میان آبها باز شده بود، وارد شدند. اما ناگهان امواج آب به دستور خداوند به جای نخستین خود برگشتند و به این ترتیب فرعون و لشکریانش در آن دریا غرق شدند.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره طه، بیستمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره مریم و پیش از سوره واقعه نازل شد. از مجموع آیات این سوره، دو آیه (آیات ۱۳۰ و ۱۳۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره طه، سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۲: ۸۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴: ۲۲۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۱۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۱۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳: ۲۵۸–۲۵۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره طه»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۸۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
