آیه ۲۱ سوره زخرف

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۹ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۰۹ توسط Roshana (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۲۱ سوره زخرف
مشخصات قرآنی
نام سورهزخرف
تعداد آیات سوره۸۹
شماره آیه۲۱
شماره جزء۲۵
شماره حزب۹۸
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۲۱ سوره زخرف بیست و یکمین آیه از چهل و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به دلیل بی‌اساس دیگری که مشرکان بر پرستش فرشتگان بیان می‌کنند، اشاره شده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 أَمْ آتَيْنَاهُمْ كِتَابًا مِنْ قَبْلِهِ فَهُمْ بِهِ مُسْتَمْسِكُونَ آیهٔ ۲۱ از سورهٔ ۴۳ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«آیا پیش از آن (قرآن) کتابی به آنان داده‌ایم و آنان بدان چنگ زده‌اند؟!»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«یا شاید به آنان کتابی پیش از آن داده‌ایم که ایشان به آن متمسک‌اند؟»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در ادامه آیات قبل، به دلیل دیگری که مشرکان بر آن استدلال می‌کنند، اشاره دارد و می‌گوید: «یا اینکه ما کتابی را پیش از این کتاب به آنها داده‌ایم و آنها به آن تمسک می‌جویند؟!» به گزارش مکارم، در اینجا از مشرکان خواسته شده که برای اثبات ادعای خود یا باید به دلیل عقل تمسک کنند یا به دلیل نقلی. درحالیکه نه دلیل عقلی برای کار خود دارند و نه دلیلی از نقل. چراکه هم دلایل عقلی و هم تمام انبیا و کتاب‌های آسمانی به توحید دعوت کرده‌اند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره زخرف، چهل و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره شوری و پیش از سوره دخان نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۴۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره زخرف، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.