بدون تصویر

آیه ۴۲ سوره طه: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۴۲ سوره طه'''، چهل و دومین [[آیه]] از بیستمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانسته‌اند. اشاره آیه به دستور [[خداوند]] مبنی بر رفتن [[موسی]] و [[هارون]] به نزد [[فرعون]] است تا او را با نشان دادن [[معجزات]] الهی، به سوی [[توحید|خداپرستی]] و [[ذکر]] او دعوت کنند.  
'''آیه ۴۲ سوره طه'''، چهل و دومین [[آیه]] از بیستمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانسته‌اند. اشاره آیه به دستور [[خداوند]] مبنی بر رفتن [[موسی]] و [[هارون]] به نزد [[فرعون]] است تا او را با نشان دادن [[معجزات]] الهی، به سوی [[توحید|خداپرستی]] و [[ذکر]] او دعوت کنند.


== متن ==
== متن ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}


[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۲:۲۶

آیه ۴۲ سوره طه
مشخصات قرآنی
نام سورهطه
تعداد آیات سوره۱۳۵
شماره آیه۴۲
شماره جزء۱۶
شماره حزب۶۳
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۴۲ سوره طه، چهل و دومین آیه از بیستمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانسته‌اند. اشاره آیه به دستور خداوند مبنی بر رفتن موسی و هارون به نزد فرعون است تا او را با نشان دادن معجزات الهی، به سوی خداپرستی و ذکر او دعوت کنند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 اذْهَبْ أَنْتَ وَأَخُوكَ بِآيَاتِي وَلَا تَنِيَا فِي ذِكْرِي آیهٔ ۴۲ از سورهٔ ۲۰ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«تو و برادرت همراه با آيات من برويد و در ياد کردن من سستي نورزيد»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«تو و برادرت نشانه‌های معجزه‌وار مرا ببرید و در یاد کرد من سستی‌مورزید»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در این آیه به دستور خداوند به موسی و محتوای دعوتش اشاره دارد و می‌گوید: «تو و برادرت با آیات من که در اختیارتان گذاشتم بروید و در ذکر و یاد من و انجام فرمان‌هایم سستی نداشته باشید.» به گزارش مکارم، منظور از «آیاتی» هم دو معجزه بزرگ موسی است و هم سایر نشانه‌های خداوند و تعالیم او که بیان‌گر حقانیت دعوت او بودند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره طه، بیستمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره مریم و پیش از سوره واقعه نازل شد. از مجموع آیات این سوره، دو آیه (آیات ۱۳۰ و ۱۳۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره طه، سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.