آیه ۳۵ سوره زخرف: تفاوت میان نسخهها
(+ رده:آیههای مکی قرآن (هاتکت)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۳۵ سوره زخرف''' سی و پنجمین [[آیه]] از چهل و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۳۵ سوره زخرف''' سی و پنجمین [[آیه]] از چهل و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. اشاره آیه به مظاهر دنیایی و زینتهای آن است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در این آیه به انواع زینتها و وسایل تجملی در زندگی انسانها اشاره دارد و چنین میگوید: «انواع وسایل تجملی و زینتآلات برای آنها قرار میدادیم. اما همه اینها متاع زندگی دنیای مادی است و [[آخرت]] نزد [[پروردگار|پروردگارت]] از آن [[تقوا|پرهیزگاران]] است.» در لغت «زخرف» در اصل به معنی هر گونه زینت و تجمل توأم با نقش و نگار است و از آنجا که یکی از مهمترین وسایل زینت طلا است، به آن هم «زخرف» گفته شده است و اینکه به سخنان بیهوده «مزخرف» میگویند به خاطر زرق و برقی است که به آن میدهند. به گزارش مکارم، نتیجه این آیات اینست که سرمایههای مادی و وسایل تجملاتی در نزد خدا بیارزش است و آنها را هرگز معیار ارزش و شخصیت انسانها قرار نداده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۵۷-۵۸|ج=۲۱}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۴۲
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | زخرف | ||||
| تعداد آیات سوره | ۸۹ | ||||
| شماره آیه | ۳۵ | ||||
| شماره جزء | ۲۵ | ||||
| شماره حزب | ۹۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۵ سوره زخرف سی و پنجمین آیه از چهل و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. اشاره آیه به مظاهر دنیایی و زینتهای آن است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَزُخْرُفًا ۚ وَإِنْ كُلُّ ذَٰلِكَ لَمَّا مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۚ وَالْآخِرَةُ عِنْدَ رَبِّكَ لِلْمُتَّقِينَ
![]()
![]()
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و تجمّل فروان (برایشان قرار میدادیم)، امّا همهی اینها بهرهمندی زندگانی دنیاست و آخرت نزد پروردگارت از آن پیرهیزگاران است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و زر و زیورهایی، و همه اینها کالای زندگانی دنیاست، و آخرت در نزد پروردگارت از آن پرهیزگاران است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه به انواع زینتها و وسایل تجملی در زندگی انسانها اشاره دارد و چنین میگوید: «انواع وسایل تجملی و زینتآلات برای آنها قرار میدادیم. اما همه اینها متاع زندگی دنیای مادی است و آخرت نزد پروردگارت از آن پرهیزگاران است.» در لغت «زخرف» در اصل به معنی هر گونه زینت و تجمل توأم با نقش و نگار است و از آنجا که یکی از مهمترین وسایل زینت طلا است، به آن هم «زخرف» گفته شده است و اینکه به سخنان بیهوده «مزخرف» میگویند به خاطر زرق و برقی است که به آن میدهند. به گزارش مکارم، نتیجه این آیات اینست که سرمایههای مادی و وسایل تجملاتی در نزد خدا بیارزش است و آنها را هرگز معیار ارزش و شخصیت انسانها قرار نداده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره زخرف، چهل و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره شوری و پیش از سوره دخان نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۴۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره زخرف، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۷: ۶۳۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۱۳۸.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۹۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۹۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۱: ۵۷-۵۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره زخرف»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۰۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.