آیه ۷۶ سوره طه: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۷۶ سوره طه'''، هفتاد و ششمین [[آیه]] از بیستمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانستهاند. اشاره آیه سخنان ساحران به تهدیدهای [[فرعون]] است. | '''آیه ۷۶ سوره طه'''، هفتاد و ششمین [[آیه]] از بیستمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانستهاند. اشاره آیه سخنان ساحران به تهدیدهای [[فرعون]] است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: در این آیه به توصیف [[بهشت]] از زبان ساحران اشاره شده است. براساس متن آیه، «[[مؤمنان]] در بهشتهای جاویدانی هستند که در آن نهرهایی از زیر درختانش جاری است و جایگاه و حضور آنها در این باغها ابدی است. این پاداش کسی است که با [[ایمان]] و اطاعت [[پروردگار]] | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: در این آیه به توصیف [[بهشت]] از زبان ساحران اشاره شده است. براساس متن آیه، «[[مؤمنان]] در بهشتهای جاویدانی هستند که در آن نهرهایی از زیر درختانش جاری است و جایگاه و حضور آنها در این باغها ابدی است. این پاداش کسی است که با [[ایمان]] و اطاعت [[پروردگار]] خود را پاکیزه گرداند.» به گزارش مکارم، دربارهٔ سه آیه اخیر، میان [[مفسران]] اختلاف نظر هست دراینکه ادامه سخنان ساحران در مقابل فرعون بوده یا جملههای مستقل از جانب [[خدا]]. گروهی آن را ادامه سخن ساحران گفتهاند و برخی نیز نظر دوم را قبول دارند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۵۱–۲۵۲|ج=۱۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۲:۳۰
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | طه | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۳۵ | ||||
| شماره آیه | ۷۶ | ||||
| شماره جزء | ۱۶ | ||||
| شماره حزب | ۶۳ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۷۶ سوره طه، هفتاد و ششمین آیه از بیستمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. اشاره آیه سخنان ساحران به تهدیدهای فرعون است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ وَذَٰلِكَ جَزَاءُ مَنْ تَزَكَّىٰ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«باغهاي (بهشت جاويدان) است که از زير (درختان) آن جويبارها روان است، و جاودانه در آنجا ميمانند و اين پاداش کسي است که خويشتن را پاک و پاکيزه دارد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«[در] بهشتهای عدن که جویباران از فرودست آن جاری است، و جاودانه در آنند، و این پاداش کسی است که پاکی پیشه کند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: در این آیه به توصیف بهشت از زبان ساحران اشاره شده است. براساس متن آیه، «مؤمنان در بهشتهای جاویدانی هستند که در آن نهرهایی از زیر درختانش جاری است و جایگاه و حضور آنها در این باغها ابدی است. این پاداش کسی است که با ایمان و اطاعت پروردگار خود را پاکیزه گرداند.» به گزارش مکارم، دربارهٔ سه آیه اخیر، میان مفسران اختلاف نظر هست دراینکه ادامه سخنان ساحران در مقابل فرعون بوده یا جملههای مستقل از جانب خدا. گروهی آن را ادامه سخن ساحران گفتهاند و برخی نیز نظر دوم را قبول دارند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره طه، بیستمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره مریم و پیش از سوره واقعه نازل شد. از مجموع آیات این سوره، دو آیه (آیات ۱۳۰ و ۱۳۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره طه، سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۲: ۷۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴: ۲۲۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۱۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۱۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳: ۲۵۱–۲۵۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره طه»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۸۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
