فخر رازی

فخر رازی
متولد	۵۴۳ (قمری) ری
وفات	۶۰۶ (قمری) هرات
مدفن	مرادخان
محل زندگی	ری، هرات، خراسان
ملیت	ایرانی
دیگر نام‌ها	ابن خطیب، خطیب ری، فخرالدین، امام المشککین
حرفه	فیلسوف و دانشمند و حکیم
سال‌های فعالیت	قرن ششم و هفتم
آثار	حفظ البدن، تفسیر کبیر، مفاتیح‌الغیب و رساله‌های بسیاری به عربی و فارسی
عنوان	فخر الدین امام فخر رازی
دین	اسلام
مذهب	اسلام، سنی شافعی اشعری (تصوف)
فرزندان	ضیاءالدین شمس‌الدین
والدین	ضیاءالدین عمر بن حسین

محمد بن عمر بن حسین طبرستانی رازی معروف فخررازی که به «ابن الخطیب» و «امام المشککین» نیز مشهور است، از متکلمان و مفسران مسلمان قرن ششم هجری قمری است که مذهب او را سنی شافعی گفته‌اند. از القاب دیگر او «امام فخر رازی» است. مجدالدین جیلی استاد او و زین‌الدین کشی، قطب‌الدین مصری و شهاب‌الدین نیشابوری از شاگردان او هستند. او در تمام شاخه‌های علوم معقول و منقول تسلط کامل داشته و در تمام این زمینه‌ها تألیفاتی دارد که تألیفاتش نیز در جهان اسلام مشهور و شناخته‌شده هستند. او رویکردی کلامی دارد و نسبت به فلسفه مخالفت‌هایی ابراز کرده است. مهم‌ترین کتاب او در فلسفه، «المباحث المشرقیه» است ولی بیشترین شهرت او به خاطر تفسیرش «مفاتیح الغیب» است. فخررازی کتاب تفسیرش را در حد فاصل سال‌های ۵۹۵ تا ۶۰۳ ه.ق نوشته است. درگذشت او را به سال ۶۰۶ ه.ق گفته‌اند.

آثار

کتاب تفسیر کبیر یا مفاتیح الغیب کتابی در زمینه تفسیر قرآن است که مشهورترین اثر وی می‌باشد.

پانویس

منابع

• سلمانی، پرویز (۱۳۹۶). «تفسیر کبیر». دانشنامه جهان اسلام. تهران: بنیاد دایرة المعارف اسلامی.
• دایرة المعارف طهور: فرهنگ و علوم انسانی. اصفهان: موسسه فرهنگی هنری جام طهور. ۱۳۹۵.