آیه ۱۵ سوره انعام: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۵ سوره انعام''' پانزدهمین [[آیه]] از ششمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. اشاره آیه به این مطلب است که [[پیامبر اسلام]] از روی احساس مسئولیت و بنابر دستور الهی با [[مشرکان]] سازش نمیکند. چراکه در غیر این صورت، او نیز در [[قیامت]] به دلیل نافرمانی [[خداوند]] به [[عذاب]] آن روز گرفتار خواهد شد. | '''آیه ۱۵ سوره انعام''' پانزدهمین [[آیه]] از ششمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. اشاره آیه به این مطلب است که [[پیامبر اسلام]] از روی احساس مسئولیت و بنابر دستور الهی با [[مشرکان]] سازش نمیکند. چراکه در غیر این صورت، او نیز در [[قیامت]] به دلیل نافرمانی [[خداوند]] به [[عذاب]] آن روز گرفتار خواهد شد. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: در این آیه برای تأکید بیشتر از زبان پیامبر اسلام چنین بیان شده است که «من نیز اگر از دستور خداوند منحرف شوم و با مشرکان سازش کنم، | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: در این آیه برای تأکید بیشتر از زبان پیامبر اسلام چنین بیان شده است که «من نیز اگر از دستور خداوند منحرف شوم و با مشرکان سازش کنم، قطعاً نافرمانی او را کردهام و از این جهت از آن روز بزرگ (روز قیامت) ترسان و [[خائف]] هستم.» به گفته مکارم، این آیه نشان میدهد که احساس مسئولیت [[پیامبران]] بیش از احساس مسئولیت دیگران است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۷۳|ج=۵}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۳۱
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انعام | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۶۵ | ||||
| شماره آیه | ۱۵ | ||||
| شماره جزء | ۷ | ||||
| شماره حزب | ۲۶ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۵ سوره انعام پانزدهمین آیه از ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. اشاره آیه به این مطلب است که پیامبر اسلام از روی احساس مسئولیت و بنابر دستور الهی با مشرکان سازش نمیکند. چراکه در غیر این صورت، او نیز در قیامت به دلیل نافرمانی خداوند به عذاب آن روز گرفتار خواهد شد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
قُلْ إِنِّي أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«بگو: همانا اگر من از پروردگارم سرپیچی نمایم از عذاب روزی بزرگ میترسم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«بگو اگر از حکم پروردگارم سرکشی کنم از عذاب روز بزرگ میترسم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: در این آیه برای تأکید بیشتر از زبان پیامبر اسلام چنین بیان شده است که «من نیز اگر از دستور خداوند منحرف شوم و با مشرکان سازش کنم، قطعاً نافرمانی او را کردهام و از این جهت از آن روز بزرگ (روز قیامت) ترسان و خائف هستم.» به گفته مکارم، این آیه نشان میدهد که احساس مسئولیت پیامبران بیش از احساس مسئولیت دیگران است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انعام، ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حجر و پیش از سوره صافات نازل شد. از مجموع آیات این سوره، نه آیه از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در نقلی دیگر، تمام آیات سوره انعام به یکباره و در مکه نازل شده است. در سوره انعام، نه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۲: ۴۹۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۷: ۳۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۲۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۲۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۵: ۱۷۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انعام»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۸۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
