بدون تصویر

آیه ۹۰ سوره انعام: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ایجاد مقاله آیات)
 
(ابرابزار)
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


لید (چکیده)
'''آیه ۹۰ سوره انعام''' نودمین [[آیه]] از ششمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. اشاره آیه به [[هدایت]] خاص الهی دربارهٔ [[پیامبران]] گذشته است که از [[پیامبر اسلام|پیامبر]] خواسته می‌شود آنها را سرمشق و الگوی خود در راه هدایت مردم قرار دهد. همچنین آیه اشاره دارد به این نکته که اصول کلی دعوت همه انبیای الهی یکی است، اما در شیوه و روش‌ها با یکدیگر تفاوت دارند.


== متن ==
== متن ==
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کرده‌اند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۱|ج=۱}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۱|ج=۱}}</ref>
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کرده‌اند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۵۶|ج=۱۳}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۳۳۳|ج=۷}}</ref>


<blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote>
<blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote>


== ترجمه ==
== ترجمه ==
[[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص=۱}}</ref>
[[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص=۱۳۸}}</ref>


<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote>
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote>


[[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازده‌امامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص=۱}}</ref>
[[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازده‌امامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص=۱۳۸}}</ref>


<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote>
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote>


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه <ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱|ج=۱}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: [[قرآن]] در این آیه به برنامه پیامبران گذشته اشاره دارد و به پیامبر اسلام می‌گوید: «آنها کسانی هستند که شامل هدایت الهی بودند و تو نیز به هدایت آنان اقتدا کن.» به گزارش مکارم، دربارهٔ منظور از هدایتی که در آیه به آن اشاره شده، احتمالاتی مطرح شده که برخی مفسران احتمال داده‌اند منظور همان [[صبر]] و پایداری در راه [[حق]] و در برابر مشکلات است. برخی نیز گفته‌اند منظور [[توحید]] و تبلیغ [[دین]] است. اما به نظر مکارم، هدایت مفهوم وسیع‌تری دارد که هم شامل توحید و سایر اصول اعتقادی است و هم شامل صبر و استقامت و هم اصول اخلاقی و تربیتی می‌شود. سپس به پیامبر چنین فرمان داده شده است که به مردم بگوید: «هیچ‌گونه اجر و پاداشی در برابر رسالت خود نمی‌خواهد؛ همان‌طور که پیامبران گذشته چنین بوده‌اند و علاوه بر آنکه قرآن یک یادآوری و هشدار به همه جهانیان است.» به باور مکارم از جمله انتهایی آیه چنین برداشت می‌شود که آیین [[اسلام]] تنها مربوط به یک قوم و یک منطقه نیست؛ بلکه آیینی جهانی و همگانی است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۳۵–۳۳۶|ج=۵}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
محل قرار گرفتن بسته محتوایی
به گزارش ''[[فرهنگ‌نامه علوم قرآن]]''، [[سوره انعام]]، ششمین [[فهرست سوره‌های قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، پنجاه و پنجمین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانسته‌اند که پس از [[سوره حجر]] و پیش از [[سوره صافات]] نازل شد. از مجموع آیات این سوره، نه آیه از آن را [[سوره مدنی|مدنی]] و الباقی را [[سوره مکی|مکی]] دانسته‌اند. در نقلی دیگر، تمام آیات سوره انعام به یکباره و در [[مکه]] نازل شده است. در سوره انعام، نه آیه [[ناسخ و منسوخ|ناسخ یا منسوخ]] گزارش کرده‌اند.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگ‌نامه علوم قرآن|ص=۲۷۸۲|ف=سوره انعام}}</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۰۲:۴۷

آیه ۹۰ سوره انعام
مشخصات قرآنی
نام سورهانعام
تعداد آیات سوره۱۶۵
شماره آیه۹۰
شماره جزء۷
شماره حزب۲۸
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۹۰ سوره انعام نودمین آیه از ششمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. اشاره آیه به هدایت خاص الهی دربارهٔ پیامبران گذشته است که از پیامبر خواسته می‌شود آنها را سرمشق و الگوی خود در راه هدایت مردم قرار دهد. همچنین آیه اشاره دارد به این نکته که اصول کلی دعوت همه انبیای الهی یکی است، اما در شیوه و روش‌ها با یکدیگر تفاوت دارند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 أُولَٰئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّهُ ۖ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ ۗ قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا ۖ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرَىٰ لِلْعَالَمِينَ آیهٔ ۹۰ از سورهٔ ۶ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«ایشان کسانی هستند که خداوند آنان را هدایت نموده است، پس به هدایت آنان اقتدا کن بگو: از شما مزدی نمی‌خواهم، این قرآن چیزی جز یاد آوری و پند برای جهانیان نیست»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«اینان کسانی هستند که خداوند هدایتشان کرده است، پس به هدایت آنان اقتداء کن، بگو برای آن از شما مزدی نمی‌طلبم، این جز پندآموزی برای جهانیان نیست‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در این آیه به برنامه پیامبران گذشته اشاره دارد و به پیامبر اسلام می‌گوید: «آنها کسانی هستند که شامل هدایت الهی بودند و تو نیز به هدایت آنان اقتدا کن.» به گزارش مکارم، دربارهٔ منظور از هدایتی که در آیه به آن اشاره شده، احتمالاتی مطرح شده که برخی مفسران احتمال داده‌اند منظور همان صبر و پایداری در راه حق و در برابر مشکلات است. برخی نیز گفته‌اند منظور توحید و تبلیغ دین است. اما به نظر مکارم، هدایت مفهوم وسیع‌تری دارد که هم شامل توحید و سایر اصول اعتقادی است و هم شامل صبر و استقامت و هم اصول اخلاقی و تربیتی می‌شود. سپس به پیامبر چنین فرمان داده شده است که به مردم بگوید: «هیچ‌گونه اجر و پاداشی در برابر رسالت خود نمی‌خواهد؛ همان‌طور که پیامبران گذشته چنین بوده‌اند و علاوه بر آنکه قرآن یک یادآوری و هشدار به همه جهانیان است.» به باور مکارم از جمله انتهایی آیه چنین برداشت می‌شود که آیین اسلام تنها مربوط به یک قوم و یک منطقه نیست؛ بلکه آیینی جهانی و همگانی است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره انعام، ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره حجر و پیش از سوره صافات نازل شد. از مجموع آیات این سوره، نه آیه از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در نقلی دیگر، تمام آیات سوره انعام به یکباره و در مکه نازل شده است. در سوره انعام، نه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.