آیه ۹۲ سوره انعام: تفاوت میان نسخهها
(+ رده:آیههای مدنی قرآن (هاتکت)) |
(ابرابزار) |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۹۲ سوره انعام''' نود و دومین [[آیه]] از ششمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. در این آیه به ویژگیهای خاص [[قرآن]] اشاره شده است. | '''آیه ۹۲ سوره انعام''' نود و دومین [[آیه]] از ششمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. در این آیه به ویژگیهای خاص [[قرآن]] اشاره شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: به دنبال بحث [[یهودیان]] با [[پیامبر اسلام]] | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: به دنبال بحث [[یهودیان]] با [[پیامبر اسلام]] دربارهٔ نزول [[کتاب آسمانی]] (قرآن) بر او، در این آیه به چند صفت از صفات و ویژگیهای قرآن اشاره شده است. برطبق متن آیه، قرآن کتابی است که از جانب [[خداوند]] بر [[پیامبر]] نازل شده و کتابی است بسیار پر[[برکت]]. همچنین قرآن تصدیق کننده کتابهای آسمانی پیشین است. سپس در ادامه آیه هدف از نزول آن چنین بیان شده است: «این کتاب را بر تو نازل کردیم که به وسیله آن مردم [[مکه]] و تمام مناطقی را که در اطراف آن است، [[انذار]] کنی و آنها را به وظایفش آگاهسازی.» در پایان آیه به این نکته اشاره شده که تنها کسانی که به [[روز رستاخیز]] [[ایمان]] دارند، به قرآن ایمان میآورند و بر [[نماز]]های خود مراقبت خواهند داشت.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۴۲–۳۴۷|ج=۵}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] | [[رده:آیههای مدنی قرآن]] | ||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۰۲:۴۷
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انعام | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۶۵ | ||||
| شماره آیه | ۹۲ | ||||
| شماره جزء | ۷ | ||||
| شماره حزب | ۲۸ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۹۲ سوره انعام نود و دومین آیه از ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه به ویژگیهای خاص قرآن اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَهَٰذَا كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ مُبَارَكٌ مُصَدِّقُ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَلِتُنْذِرَ أُمَّ الْقُرَىٰ وَمَنْ حَوْلَهَا ۚ وَالَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ يُؤْمِنُونَ بِهِ ۖ وَهُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و این کتابی است که ما آن را نازل کردهایم و با برکت است، تصدیق کننده کتابهایی است که پیش از آن بودهاند، و تا با آن اهل مکه و کسانی که در اطراف آن هستند بیم دهی و کسانی که به آخرت ایمان دارند به آن ایمان میآورند، و آنان بر نمازشان محافظت میورزند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و این کتابی است مبارک که فرو فرستادهایم، و همخوان با کتابی است که پیشاپیش آن است، تا [مردم] مکه و پیرامونیان آن را هشدار دهی و مؤمنان به آخرت، به آن ایمان میآورند و آنان مواظبت بر نمازهای خویش دارند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: به دنبال بحث یهودیان با پیامبر اسلام دربارهٔ نزول کتاب آسمانی (قرآن) بر او، در این آیه به چند صفت از صفات و ویژگیهای قرآن اشاره شده است. برطبق متن آیه، قرآن کتابی است که از جانب خداوند بر پیامبر نازل شده و کتابی است بسیار پربرکت. همچنین قرآن تصدیق کننده کتابهای آسمانی پیشین است. سپس در ادامه آیه هدف از نزول آن چنین بیان شده است: «این کتاب را بر تو نازل کردیم که به وسیله آن مردم مکه و تمام مناطقی را که در اطراف آن است، انذار کنی و آنها را به وظایفش آگاهسازی.» در پایان آیه به این نکته اشاره شده که تنها کسانی که به روز رستاخیز ایمان دارند، به قرآن ایمان میآورند و بر نمازهای خود مراقبت خواهند داشت.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انعام، ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حجر و پیش از سوره صافات نازل شد. از مجموع آیات این سوره، نه آیه از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در نقلی دیگر، تمام آیات سوره انعام به یکباره و در مکه نازل شده است. در سوره انعام، نه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۳: ۶۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۷: ۳۶۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۳۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۳۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۵: ۳۴۲–۳۴۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انعام»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۸۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
