آیه ۱۵۳ سوره انعام: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۵۳ سوره انعام''' صد و پنجاه و سومین [[آیه]] از ششمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۱۵۳ سوره انعام''' صد و پنجاه و سومین [[آیه]] از ششمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. در این آیه به [[مسلمانان]] فرمان داده شده که از راه مستقیم [[خداوند]] (راه [[حق]] و [[عدالت]] و نیکی و [[تقوا]]) پیروی کنند و از رفتن به بیراههها بپرهیزند تا از [[نفاق]] و اختلاف در امان بمانند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در این آیه به یک فرمان الهی اشاره دارد و آن فرمان به مسلمانان این است که از راه [[توحید]]، حق و عدالت و پاکی و تقوا پیروی کنید و در راههای انحرافی گام نگذارید که از راه خدا منحرف شده و در میان شما نفاق و اختلاف ایجاد میشود و در پایان نیز تأکید میکند که اینها اموری هستند که خداوند به شما توصیه کرده تا پرهیزگار شوید.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۱|ج=۶}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۰۲:۵۴
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انعام | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۶۵ | ||||
| شماره آیه | ۱۵۳ | ||||
| شماره جزء | ۸ | ||||
| شماره حزب | ۳۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۵۳ سوره انعام صد و پنجاه و سومین آیه از ششمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. در این آیه به مسلمانان فرمان داده شده که از راه مستقیم خداوند (راه حق و عدالت و نیکی و تقوا) پیروی کنند و از رفتن به بیراههها بپرهیزند تا از نفاق و اختلاف در امان بمانند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَأَنَّ هَٰذَا صِرَاطِي مُسْتَقِيمًا فَاتَّبِعُوهُ ۖ وَلَا تَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمْ عَنْ سَبِيلِهِ ۚ ذَٰلِكُمْ وَصَّاكُمْ بِهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و این راهِ راست من است، پس، از آن پیروی کنید و از (دیگر) راهها پیروی مکنید، که شما را از راه خدا پراکنده میسازد اینها چیزهایی هستند که خداوند شما را بدان سفارش نموده است تا پرهیزگار شوید»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و بدانید که این راه راست و درست من است، پس آن را در پیش گیرید، و به راههای دیگر نروید که شما را از راه او دور اندازد، این چنین به شما سفارش کرده است باشد که تقوا پیشه کنید [و در امان مانید]»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه به یک فرمان الهی اشاره دارد و آن فرمان به مسلمانان این است که از راه توحید، حق و عدالت و پاکی و تقوا پیروی کنید و در راههای انحرافی گام نگذارید که از راه خدا منحرف شده و در میان شما نفاق و اختلاف ایجاد میشود و در پایان نیز تأکید میکند که اینها اموری هستند که خداوند به شما توصیه کرده تا پرهیزگار شوید.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انعام، ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حجر و پیش از سوره صافات نازل شد. از مجموع آیات این سوره، نه آیه از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در نقلی دیگر، تمام آیات سوره انعام به یکباره و در مکه نازل شده است. در سوره انعام، نه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۴: ۱۸۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۷: ۵۱۰.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۴۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۴۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۶: ۳۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انعام»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۸۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
