آیه ۱۵۶ سوره انعام: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۵۶ سوره انعام''' صد و پنجاه و ششمین [[آیه]] از ششمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۱۵۶ سوره انعام''' صد و پنجاه و ششمین [[آیه]] از ششمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. در این آیه به این نکته اشاره شده که به [[مشرک|مشرکان]] بگوید [[قرآن]] نازل شده تا آنها به آن [[ایمان]] بیاورند و دیگر نگویند تنها [[کتابهای آسمانی]] برای قوم [[یهود]] و [[نصارا]] آمده است و برای ما کتابی نیامده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در این آیه برای بستن راههای فرار و اتمام بهانهجوییهای مشرکان چنین میگوید: «ما این کتاب را با این ویژگیها و امتیازات نازل کردیم تا نگویید تنها بر دو طایفه (یهود و نصارا) کتاب آسمانی آمده و ما از بررسی و مطالعه [[احکام]] [[خدا]] غافل بودیم و اگر سرپیچی کردیم به این خاطر بود که فرمان تو در دست دیگران بود و به دست ما نرسید.»<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۲–۴۳|ج=۱۶}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۰۲:۵۴
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انعام | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۶۵ | ||||
| شماره آیه | ۱۵۶ | ||||
| شماره جزء | ۸ | ||||
| شماره حزب | ۳۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۵۶ سوره انعام صد و پنجاه و ششمین آیه از ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه به این نکته اشاره شده که به مشرکان بگوید قرآن نازل شده تا آنها به آن ایمان بیاورند و دیگر نگویند تنها کتابهای آسمانی برای قوم یهود و نصارا آمده است و برای ما کتابی نیامده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
أَنْ تَقُولُوا إِنَّمَا أُنْزِلَ الْكِتَابُ عَلَىٰ طَائِفَتَيْنِ مِنْ قَبْلِنَا وَإِنْ كُنَّا عَنْ دِرَاسَتِهِمْ لَغَافِلِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«تا نگویید: همانا کتاب بر دو گروهِ پیش از ما نازل شده است و ما از خواندن و بررسی آن بیخبر بودهایم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«تا نگویید که کتاب آسمانی فقط بر دو طایفه پیش از ما نازل شده است، و ما از قرائت و تلاوت آنان بیخبر بودهایم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه برای بستن راههای فرار و اتمام بهانهجوییهای مشرکان چنین میگوید: «ما این کتاب را با این ویژگیها و امتیازات نازل کردیم تا نگویید تنها بر دو طایفه (یهود و نصارا) کتاب آسمانی آمده و ما از بررسی و مطالعه احکام خدا غافل بودیم و اگر سرپیچی کردیم به این خاطر بود که فرمان تو در دست دیگران بود و به دست ما نرسید.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انعام، ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حجر و پیش از سوره صافات نازل شد. از مجموع آیات این سوره، نه آیه از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در نقلی دیگر، تمام آیات سوره انعام به یکباره و در مکه نازل شده است. در سوره انعام، نه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۴: ۱۸۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۷: ۵۱۰.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۴۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۴۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۶: ۴۲–۴۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انعام»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۸۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
