بدون تصویر

آیه ۷۵ سوره انعام: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۷۵ سوره انعام''' هفتاد و پنجمین [[آیه]] از ششمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در آیه به نشان دادن [[ملکوت]] آسمان‌ها و زمین به [[ابراهیم]] اشاره شده است.
'''آیه ۷۵ سوره انعام''' هفتاد و پنجمین [[آیه]] از ششمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در آیه به نشان دادن [[ملکوت]] آسمان‌ها و زمین به [[ابراهیم]] اشاره شده است.


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: [[قرآن]] در ادامه آیه قبل، به این مطلب اشاره دارد که برای اینکه ابراهیم بتواند با [[مشرکان]] زمان خود مبارزه کند و آنها را به آیین الهی دعوت نماید، [[خداوند]] به او ملکوت آسمان‌ها و زمین را نشان داد تا به این وسیله ابراهیم به [[یقین]] برسد. به گفته مکارم، ابراهیم یقین [[فطری]] به پروردگار داشت، اما مطالعه در اسرار آفرینش این یقین او را به سر حد کمال رساند و هدف خداوند نیز از نشان دادن عالم ملکوت به او همین مطلب بوده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۰۸-۳۰۹|ج=۵}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: [[قرآن]] در ادامه آیه قبل، به این مطلب اشاره دارد که برای اینکه ابراهیم بتواند با [[مشرکان]] زمان خود مبارزه کند و آنها را به آیین الهی دعوت نماید، [[خداوند]] به او ملکوت آسمان‌ها و زمین را نشان داد تا به این وسیله ابراهیم به [[یقین]] برسد. به گفته مکارم، ابراهیم یقین [[فطری]] به پروردگار داشت، اما مطالعه در اسرار آفرینش این یقین او را به سر حد کمال رساند و هدف خداوند نیز از نشان دادن عالم ملکوت به او همین مطلب بوده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۰۸–۳۰۹|ج=۵}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۴۳

آیه ۷۵ سوره انعام
مشخصات قرآنی
نام سورهانعام
تعداد آیات سوره۱۶۵
شماره آیه۷۵
شماره جزء۷
شماره حزب۲۸
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۷۵ سوره انعام هفتاد و پنجمین آیه از ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در آیه به نشان دادن ملکوت آسمان‌ها و زمین به ابراهیم اشاره شده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَكَذَٰلِكَ نُرِي إِبْرَاهِيمَ مَلَكُوتَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلِيَكُونَ مِنَ الْمُوقِنِينَ آیهٔ ۷۵ از سورهٔ ۶ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و این چنین ملک عظیم آسمانها و زمین را به ابراهیم نشان دادیم تا از یقین کنندگان باشد»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و بدین‌سان ملکوت آسمانها و زمین را به ابراهیم می‌نمایانیم تا از اصحاب یقین گردد»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در ادامه آیه قبل، به این مطلب اشاره دارد که برای اینکه ابراهیم بتواند با مشرکان زمان خود مبارزه کند و آنها را به آیین الهی دعوت نماید، خداوند به او ملکوت آسمان‌ها و زمین را نشان داد تا به این وسیله ابراهیم به یقین برسد. به گفته مکارم، ابراهیم یقین فطری به پروردگار داشت، اما مطالعه در اسرار آفرینش این یقین او را به سر حد کمال رساند و هدف خداوند نیز از نشان دادن عالم ملکوت به او همین مطلب بوده است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره انعام، ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره حجر و پیش از سوره صافات نازل شد. از مجموع آیات این سوره، نه آیه از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در نقلی دیگر، تمام آیات سوره انعام به یکباره و در مکه نازل شده است. در سوره انعام، نه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.