آیه ۱۱۹ سوره انعام: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۱۹ سوره انعام''' صد و نوزدهمین [[آیه]] از ششمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. در این آیه | '''آیه ۱۱۹ سوره انعام''' صد و نوزدهمین [[آیه]] از ششمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. در این آیه برخوردن گوشتهای [[حلال]] و پرهیز از خوردن گوشتهای [[حرام]] تأکید شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در ادامه آیه قبل استدلال بیشتری را عنوان میکند و چنین میگوید: «چرا از حیواناتی که نام [[خدا]] بر آنها برده شده نمیخورید؟ درحالیکه آنچه بر شما حرام شده، خداوند آن را توضیح و شرح داده است. سپس قرآن یک صورت را استثنا برشمرده و خوردن در حال [[اضطرار]] را جایز دانسته است. در ادامه آیه نیز قرآن بیان میکند که بسیاری از مردم به خاطر جهل و نادانی و پیروی از [[هوای نفس]] گمراه میشوند و خداوند نسبت به تجاوزکاران آگاهتر است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص= | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در ادامه آیه قبل استدلال بیشتری را عنوان میکند و چنین میگوید: «چرا از حیواناتی که نام [[خدا]] بر آنها برده شده نمیخورید؟ درحالیکه آنچه بر شما حرام شده، خداوند آن را توضیح و شرح داده است. سپس قرآن یک صورت را استثنا برشمرده و خوردن در حال [[اضطرار]] را جایز دانسته است. در ادامه آیه نیز قرآن بیان میکند که بسیاری از مردم به خاطر جهل و نادانی و پیروی از [[هوای نفس]] گمراه میشوند و خداوند نسبت به تجاوزکاران آگاهتر است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۱۸–۴۲۰|ج=۵}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۰۲:۴۹
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انعام | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۶۵ | ||||
| شماره آیه | ۱۱۹ | ||||
| شماره جزء | ۸ | ||||
| شماره حزب | ۲۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۱۹ سوره انعام صد و نوزدهمین آیه از ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه برخوردن گوشتهای حلال و پرهیز از خوردن گوشتهای حرام تأکید شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَمَا لَكُمْ أَلَّا تَأْكُلُوا مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللَّهِ عَلَيْهِ وَقَدْ فَصَّلَ لَكُمْ مَا حَرَّمَ عَلَيْكُمْ إِلَّا مَا اضْطُرِرْتُمْ إِلَيْهِ ۗ وَإِنَّ كَثِيرًا لَيُضِلُّونَ بِأَهْوَائِهِمْ بِغَيْرِ عِلْمٍ ۗ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُعْتَدِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و شما را چه شده است که از گوشت حیوانی که نام خدا بر آن برده شده است نمیخورید؟ حال آنکه خداوند آنچه را که بر شما حرام کرده ـ جز آنچه بدان ناچار شدهاید ـ به تفصیل برایتان بیان نموده است و بهراستی بسیاری (از مردم، دیگران را) بدون آگاهی و از روی هوی و هوس گمراه میسازند بیگمان پروردگارت به تجاوزکاران آگاهتر است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و چرا از قربانیای که نام خدا را [به هنگام ذبحش] بر او بردهاند نخورید، و حال آنکه [خداوند] آنچه را بر شما حرام کرده است، برایتان روشن کرده است، مگر آنچه از [خوردن] آن ناچار شوید، و بسیاری به هوی و هوس خویش و از روی نادانی [مردم را] گمراه میکنند، بیگمان پروردگار تو به تجاوزکاران آگاهتر است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در ادامه آیه قبل استدلال بیشتری را عنوان میکند و چنین میگوید: «چرا از حیواناتی که نام خدا بر آنها برده شده نمیخورید؟ درحالیکه آنچه بر شما حرام شده، خداوند آن را توضیح و شرح داده است. سپس قرآن یک صورت را استثنا برشمرده و خوردن در حال اضطرار را جایز دانسته است. در ادامه آیه نیز قرآن بیان میکند که بسیاری از مردم به خاطر جهل و نادانی و پیروی از هوای نفس گمراه میشوند و خداوند نسبت به تجاوزکاران آگاهتر است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انعام، ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حجر و پیش از سوره صافات نازل شد. از مجموع آیات این سوره، نه آیه از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در نقلی دیگر، تمام آیات سوره انعام به یکباره و در مکه نازل شده است. در سوره انعام، نه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۳: ۱۲۸.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۷: ۴۴۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۴۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۴۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۵: ۴۱۸–۴۲۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انعام»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۸۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
