آیه ۱۲۹ سوره انعام: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(+ رده:آیههای مکی قرآن (هاتکت)) |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | |||
نسخهٔ ۳ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۱۴
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انعام | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۶۵ | ||||
| شماره آیه | ۱۲۹ | ||||
| شماره جزء | ۸ | ||||
| شماره حزب | ۲۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۲۹ سوره انعام صد و بیست و نهمین آیه از ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. اشاره آیه به این مطلب است که رهبران کافر و مشرک در جهان آخرت به یکدیگر واگذار میشوند، همانطور که در دنیا پشتیبان و حامی هم بودند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَكَذَٰلِكَ نُوَلِّي بَعْضَ الظَّالِمِينَ بَعْضًا بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و اینگونه برخی از ستمکاران را به سبب آنچه میکردند یاور و دوست برخی دیگر میگردانیم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و بدینسان بعضی از ستمکاران [مشرکان] را بر بعضی دیگر، به خاطر کار و کردارشان سلطه دهیم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در آیه مورد بحث به یک قانون همیشگی الهی اشاره دارد و آن اینست که همانگونه که ستمکاران در دنیا حامی و پشتیبان هم بودند، در آخرت نیز خداوند آنها را به یکدیگر وامیگذارد و این امر نیز به خاطر اعمال آنهاست. به گزارش مکارم، در روایت از معصوم آمده است: «هر کس با اولیائش در روز قیامت خواهد بود.» همچنین تعبیر «بما کانوا یکسبون» نشان میدهد که این سرانجام دردناک و شوم به خاطر اعمال خودشان است که گریبانگیرشان شده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انعام، ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حجر و پیش از سوره صافات نازل شد. از مجموع آیات این سوره، نه آیه از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در نقلی دیگر، تمام آیات سوره انعام به یکباره و در مکه نازل شده است. در سوره انعام، نه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۳: ۱۴۹.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۷: ۴۸۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۴۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۴۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۵: ۴۴۰-۴۴۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انعام»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۸۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
