آیه ۶۵ سوره انعام: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۶۵ سوره انعام''' شصت و پنجمین [[آیه]] از ششمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۶۵ سوره انعام''' شصت و پنجمین [[آیه]] از ششمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. در این آیه به انواع [[عذاب]]<nowiki/>های الهی اشاره شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در این آیه اشاره دارد به مسئله تهدید [[مشرکان]] به عذاب و مجازات الهی و به [[پیامبر اسلام]] دستور میدهد که مجرمان و [[گناهکاران]] را به سه نوع مجازات تهدید کند: «عذابهایی از سمت بالا، عذابهایی از سمت پایین و مجازاتی که در اختلاف و تفرقه و به هنگام جنگ و خونریزی میان گروههای گوناگون انسانی اتفاق میافتد.» سپس در پایان آیه میگوید: «بنگر که چگونه نشانهها و دلایل مختلف را برای آنها بازمیگوییم تا شاید بفهمند و به سوی [[خدا]] بازگردند.»<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۸۲-۲۸۳|ج=۵}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ ۱۲ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۱۹:۱۹
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انعام | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۶۵ | ||||
| شماره آیه | ۶۵ | ||||
| شماره جزء | ۷ | ||||
| شماره حزب | ۲۷ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۶۵ سوره انعام شصت و پنجمین آیه از ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه به انواع عذابهای الهی اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
قُلْ هُوَ الْقَادِرُ عَلَىٰ أَنْ يَبْعَثَ عَلَيْكُمْ عَذَابًا مِنْ فَوْقِكُمْ أَوْ مِنْ تَحْتِ أَرْجُلِكُمْ أَوْ يَلْبِسَكُمْ شِيَعًا وَيُذِيقَ بَعْضَكُمْ بَأْسَ بَعْضٍ ۗ انْظُرْ كَيْفَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ لَعَلَّهُمْ يَفْقَهُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«بگو: او توانا است که از بالای سرتان یا از زیر پاهایتان عذابی بر شما بفرستد، و یا شما را دسته دسته نماید، و برخی را به جان برخی دیگر بیاندازد، بنگر که چگونه آیات را روشن و بیان میداریم باشد که آنان بفهمند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«بگو او تواناست به اینکه به شما عذابی از فراز یا فرودتان برانگیزد یا شما را گرفتار اختلاف کلمه کند و به بعضی از شما شر و بلای بعضی دیگر را بچشاند، بنگر چگونه آیات را گونهگون بیان میداریم تاایشان دریابند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه اشاره دارد به مسئله تهدید مشرکان به عذاب و مجازات الهی و به پیامبر اسلام دستور میدهد که مجرمان و گناهکاران را به سه نوع مجازات تهدید کند: «عذابهایی از سمت بالا، عذابهایی از سمت پایین و مجازاتی که در اختلاف و تفرقه و به هنگام جنگ و خونریزی میان گروههای گوناگون انسانی اتفاق میافتد.» سپس در پایان آیه میگوید: «بنگر که چگونه نشانهها و دلایل مختلف را برای آنها بازمیگوییم تا شاید بفهمند و به سوی خدا بازگردند.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انعام، ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حجر و پیش از سوره صافات نازل شد. از مجموع آیات این سوره، نه آیه از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در نقلی دیگر، تمام آیات سوره انعام به یکباره و در مکه نازل شده است. در سوره انعام، نه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۳: ۲۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۷: ۱۵۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۳۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۳۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۵: ۲۸۲-۲۸۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انعام»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۸۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
