آیه ۶۱ سوره انعام: تفاوت میان نسخهها
(+ رده:آیههای مکی قرآن (هاتکت)) |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۶۱ سوره انعام''' شصت و یکمین [[آیه]] از ششمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. موضوع آیه احاطه علمی [[خداوند]] بر اعمال انسانها و نگاهداری دقیق آنها برای حساب در [[قیامت]] است. | '''آیه ۶۱ سوره انعام''' شصت و یکمین [[آیه]] از ششمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. موضوع آیه احاطه علمی [[خداوند]] بر اعمال انسانها و نگاهداری دقیق آنها برای حساب در [[قیامت]] است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در این آیه برای توضیح بیشتر | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در این آیه برای توضیح بیشتر دربارهٔ احاطه علمی خداوند نسبت به اعمال بندگان و نگاهداری دقیق حساب آنها برای روز قیامت چنین میگوید: «او تسلط کامل بر بندگان خود دارد و حافظانی را برای نگهداری حساب اعمال آنها گمارده است. این نگاهداری تا زمان [[مرگ]] انسان و گرفتن جان او توسط فرشتگان مرگ ادامه دارد.» به گفته مکارم، «حفظة» (جمع حافظ) در اینجا به معنی فرشتگانی است که مأمور نگاهداری حساب اعمال انسانها هستند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۷۴–۲۷۵|ج=۵}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۴۱
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انعام | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۶۵ | ||||
| شماره آیه | ۶۱ | ||||
| شماره جزء | ۷ | ||||
| شماره حزب | ۲۷ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۶۱ سوره انعام شصت و یکمین آیه از ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. موضوع آیه احاطه علمی خداوند بر اعمال انسانها و نگاهداری دقیق آنها برای حساب در قیامت است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَهُوَ الْقَاهِرُ فَوْقَ عِبَادِهِ ۖ وَيُرْسِلُ عَلَيْكُمْ حَفَظَةً حَتَّىٰ إِذَا جَاءَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ تَوَفَّتْهُ رُسُلُنَا وَهُمْ لَا يُفَرِّطُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و او بر بندگانش چیره است، و بر شما مراقبانی میفرستد، تا هنگامی که مرگ یکی از شما فرا رسد، فرستادگان ما جان او را میگیرند و آنان کوتاهی نمیکنند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و او بر بندگان خود چیره است و بر شما نگهبانانی میفرستد، و چون مرگ یکی از شما فرارسد، فرشتگان ما روح او را میگیرند و فروگذار نمیکنند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه برای توضیح بیشتر دربارهٔ احاطه علمی خداوند نسبت به اعمال بندگان و نگاهداری دقیق حساب آنها برای روز قیامت چنین میگوید: «او تسلط کامل بر بندگان خود دارد و حافظانی را برای نگهداری حساب اعمال آنها گمارده است. این نگاهداری تا زمان مرگ انسان و گرفتن جان او توسط فرشتگان مرگ ادامه دارد.» به گفته مکارم، «حفظة» (جمع حافظ) در اینجا به معنی فرشتگانی است که مأمور نگاهداری حساب اعمال انسانها هستند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انعام، ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حجر و پیش از سوره صافات نازل شد. از مجموع آیات این سوره، نه آیه از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در نقلی دیگر، تمام آیات سوره انعام به یکباره و در مکه نازل شده است. در سوره انعام، نه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۳: ۱۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۷: ۱۵۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۳۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۳۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۵: ۲۷۴–۲۷۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انعام»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۸۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
