بدون تصویر

آیه ۶۶ سوره انعام: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ابرابزار)
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۶۶ سوره انعام''' شصت و ششمین [[آیه]] از ششمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه بر این نکته تأکید می‌شود که وظیفه [[پیامبر]] تنها [[ابلاغ]] [[رسالت]] است.  
'''آیه ۶۶ سوره انعام''' شصت و ششمین [[آیه]] از ششمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه بر این نکته تأکید می‌شود که وظیفه [[پیامبر]] تنها [[ابلاغ]] [[رسالت]] است.


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: [[قرآن]] در ادامه بحث دعوت [[مشرکان]] به سوی [[خدا]] و [[اسلام]] در این آیه به [[پیامبر اسلام]] چنین می‌گوید: «[[قریش|قوم تو]] تعلیمات تو را تکذیب کردند؛ درحالیکه همه [[حق]] است و به آنها بگو وظیفه من تنها ابلاغ رسالت است و من ضامن قبول شما نیستم.» به گفته مکارم، منظور از «وکیل» در این موارد کسی است که مسئول هدایت عملی و ضامن دیگران است. بنابراین براساس متن آیه، پیامبر به مشرکان می‌گوید: «من تنها ابلاغ رسالتم را انجام می‌دهم، تصمیم پذیرفتن یا نپذیرفتنش با شماست.»<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۸۶|ج=۵}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: [[قرآن]] در ادامه بحث دعوت [[مشرکان]] به سوی [[خدا]] و [[اسلام]] در این آیه به [[پیامبر اسلام]] چنین می‌گوید: «[[قریش|قوم تو]] تعلیمات تو را تکذیب کردند؛ درحالیکه همه [[حق]] است و به آنها بگو وظیفه من تنها ابلاغ رسالت است و من ضامن قبول شما نیستم.» به گفته مکارم، منظور از «وکیل» در این موارد کسی است که مسئول هدایت عملی و ضامن دیگران است؛ بنابراین براساس متن آیه، پیامبر به مشرکان می‌گوید: «من تنها ابلاغ رسالتم را انجام می‌دهم، تصمیم پذیرفتن یا نپذیرفتنش با شماست.»<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۸۶|ج=۵}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}


[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۴۲

آیه ۶۶ سوره انعام
مشخصات قرآنی
نام سورهانعام
تعداد آیات سوره۱۶۵
شماره آیه۶۶
شماره جزء۷
شماره حزب۲۷
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۶۶ سوره انعام شصت و ششمین آیه از ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه بر این نکته تأکید می‌شود که وظیفه پیامبر تنها ابلاغ رسالت است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَكَذَّبَ بِهِ قَوْمُكَ وَهُوَ الْحَقُّ ۚ قُلْ لَسْتُ عَلَيْكُمْ بِوَكِيلٍ آیهٔ ۶۶ از سورهٔ ۶ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و قومت آن را تکذیب کرد، درحالیکه آن حق است، بگو: من بر شما مسلط نیستم»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و قوم تو آن را دروغ انگاشتند و حال آنکه آن حق است، بگو من نگهبان شما نیستم‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در ادامه بحث دعوت مشرکان به سوی خدا و اسلام در این آیه به پیامبر اسلام چنین می‌گوید: «قوم تو تعلیمات تو را تکذیب کردند؛ درحالیکه همه حق است و به آنها بگو وظیفه من تنها ابلاغ رسالت است و من ضامن قبول شما نیستم.» به گفته مکارم، منظور از «وکیل» در این موارد کسی است که مسئول هدایت عملی و ضامن دیگران است؛ بنابراین براساس متن آیه، پیامبر به مشرکان می‌گوید: «من تنها ابلاغ رسالتم را انجام می‌دهم، تصمیم پذیرفتن یا نپذیرفتنش با شماست.»[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره انعام، ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره حجر و پیش از سوره صافات نازل شد. از مجموع آیات این سوره، نه آیه از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در نقلی دیگر، تمام آیات سوره انعام به یکباره و در مکه نازل شده است. در سوره انعام، نه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.