آیه ۱۲۳ سوره انعام: تفاوت میان نسخهها
(+ رده:آیههای مکی قرآن (هاتکت)) |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۲۳ سوره انعام''' صد و بیست و سومین [[آیه]] از ششمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. در این آیه به توصیف رهبران و بزرگان [[کافران]] و [[مشرکان]] پرداخته شده است. | '''آیه ۱۲۳ سوره انعام''' صد و بیست و سومین [[آیه]] از ششمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. در این آیه به توصیف رهبران و بزرگان [[کافران]] و [[مشرکان]] پرداخته شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: به دنبال آیه قبل، [[قرآن]] در این آیه به وضع رهبران گمراه کافر و مشرک اشاره کرده و چنین میگوید: «اینچنین در هر شهر و آبادی بزرگانی قرار دارند که راه [[گناه]] را پیش گرفتند و با فریب و نیرنگ مردم را از راه [[حق]] منحرف میسازند.» به گزارش مکارم، جمله «لیمکروا» به معنای عاقبت و سرانجام کار کافران است نه هدف از خلقتشان. در پایان آیه نیز گفته میشود: «آنها جز به خودشان نیرنگ نمیزنند ولی نمیفهمند و متوجه نیستند.»<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص= | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: به دنبال آیه قبل، [[قرآن]] در این آیه به وضع رهبران گمراه کافر و مشرک اشاره کرده و چنین میگوید: «اینچنین در هر شهر و آبادی بزرگانی قرار دارند که راه [[گناه]] را پیش گرفتند و با فریب و نیرنگ مردم را از راه [[حق]] منحرف میسازند.» به گزارش مکارم، جمله «لیمکروا» به معنای عاقبت و سرانجام کار کافران است نه هدف از خلقتشان. در پایان آیه نیز گفته میشود: «آنها جز به خودشان نیرنگ نمیزنند ولی نمیفهمند و متوجه نیستند.»<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۲۸–۴۲۹|ج=۵}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۰۲:۵۱
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انعام | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۶۵ | ||||
| شماره آیه | ۱۲۳ | ||||
| شماره جزء | ۸ | ||||
| شماره حزب | ۲۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۲۳ سوره انعام صد و بیست و سومین آیه از ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه به توصیف رهبران و بزرگان کافران و مشرکان پرداخته شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَكَذَٰلِكَ جَعَلْنَا فِي كُلِّ قَرْيَةٍ أَكَابِرَ مُجْرِمِيهَا لِيَمْكُرُوا فِيهَا ۖ وَمَا يَمْكُرُونَ إِلَّا بِأَنْفُسِهِمْ وَمَا يَشْعُرُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و این چنین در هر شهری سردمداران مجرمش را میگماریم، تا در آنجا به نیرنگ بپردازند، ولی آنان جز به خودشان نیرنگ نمیزنند، اما نمیدانند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و بدینسان در هر شهری گناهکاران بزرگش را میگماریم، تا سرانجام در آن مکرورزند [و فسق و فساد کنند]، و جز در حق خویش مکرنمیورزند و نمیدانند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: به دنبال آیه قبل، قرآن در این آیه به وضع رهبران گمراه کافر و مشرک اشاره کرده و چنین میگوید: «اینچنین در هر شهر و آبادی بزرگانی قرار دارند که راه گناه را پیش گرفتند و با فریب و نیرنگ مردم را از راه حق منحرف میسازند.» به گزارش مکارم، جمله «لیمکروا» به معنای عاقبت و سرانجام کار کافران است نه هدف از خلقتشان. در پایان آیه نیز گفته میشود: «آنها جز به خودشان نیرنگ نمیزنند ولی نمیفهمند و متوجه نیستند.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انعام، ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حجر و پیش از سوره صافات نازل شد. از مجموع آیات این سوره، نه آیه از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در نقلی دیگر، تمام آیات سوره انعام به یکباره و در مکه نازل شده است. در سوره انعام، نه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۳: ۱۳۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۷: ۴۶۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۴۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۴۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۵: ۴۲۸–۴۲۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انعام»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۸۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
