آیه ۱۵۰ سوره انعام: تفاوت میان نسخهها
(+ رده:آیههای مکی قرآن (هاتکت)) |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۵۰ سوره انعام''' صد و پنجاهمین [[آیه]] از ششمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. در این آیه [[قرآن]] از [[مشرکان]] درخواست میکند برای ادعاهایشان و تحریمهایشان [[شاهد]] و [[گواه]] بیاورند. | '''آیه ۱۵۰ سوره انعام''' صد و پنجاهمین [[آیه]] از ششمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. در این آیه [[قرآن]] از [[مشرکان]] درخواست میکند برای ادعاهایشان و تحریمهایشان [[شاهد]] و [[گواه]] بیاورند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در سومین آیه و برای اینکه بطلان سخنان مشرکان روشنتر شود و داوری صحیحی صورت بگیرد، از آنها دعوت میکند برای ادعایشان و تحریمهایشان شاهد و گواهی را اقامه کنند. در ادامه آیه به [[پیامبر اسلام|پیامبر]] دستور میدهد: «اگر آنها شاهد معتبری نیاورند (که | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در سومین آیه و برای اینکه بطلان سخنان مشرکان روشنتر شود و داوری صحیحی صورت بگیرد، از آنها دعوت میکند برای ادعایشان و تحریمهایشان شاهد و گواهی را اقامه کنند. در ادامه آیه به [[پیامبر اسلام|پیامبر]] دستور میدهد: «اگر آنها شاهد معتبری نیاورند (که قطعاً این چنین است.) و تنها خودشان گواه بر سخنانشان بودند، تو با آنان همصدا نشو و مطابق ادعای آنها شهادت نده. (شهادتشان را نپذیر.) همچنین از هوا و هوسهای کسانی که آیات ما را تکذیب کردند و به [[آخرت]] [[ایمان]] ندارند و آنهایی که برای [[خدا]] شریک قائلند، پیروی و تبعیت نکن.»<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۶–۲۷|ج=۶}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۰۲:۵۴
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انعام | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۶۵ | ||||
| شماره آیه | ۱۵۰ | ||||
| شماره جزء | ۸ | ||||
| شماره حزب | ۳۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۵۰ سوره انعام صد و پنجاهمین آیه از ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه قرآن از مشرکان درخواست میکند برای ادعاهایشان و تحریمهایشان شاهد و گواه بیاورند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
قُلْ هَلُمَّ شُهَدَاءَكُمُ الَّذِينَ يَشْهَدُونَ أَنَّ اللَّهَ حَرَّمَ هَٰذَا ۖ فَإِنْ شَهِدُوا فَلَا تَشْهَدْ مَعَهُمْ ۚ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَالَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ وَهُمْ بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«بگو: گواهانتان را بیاورید که گواهی دهند خداوند این را حرام کرده است، پس اگر گواهی دادند تو با آنان گواهی مده، و از هوی و هوس کسانی پیروی مکن که آیات ما را تکذیب کرده و به آخرت ایمان نمیآورند، و آنان برای پروردگار خود همتا و شریک قرار میدهند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«بگو گواهانتان را که گواهی دهند خداوند این چیزها را حرام کرده است، بیاورید، و اگر آنان هم گواهی دادند، تو همراه با آنان گواهی مده، و از هوی و هوس دروغ انگاران آیات ما، و بیایمانان به آخرت که به پروردگارشان شرک میآورند، پیروی مکن»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در سومین آیه و برای اینکه بطلان سخنان مشرکان روشنتر شود و داوری صحیحی صورت بگیرد، از آنها دعوت میکند برای ادعایشان و تحریمهایشان شاهد و گواهی را اقامه کنند. در ادامه آیه به پیامبر دستور میدهد: «اگر آنها شاهد معتبری نیاورند (که قطعاً این چنین است.) و تنها خودشان گواه بر سخنانشان بودند، تو با آنان همصدا نشو و مطابق ادعای آنها شهادت نده. (شهادتشان را نپذیر.) همچنین از هوا و هوسهای کسانی که آیات ما را تکذیب کردند و به آخرت ایمان ندارند و آنهایی که برای خدا شریک قائلند، پیروی و تبعیت نکن.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انعام، ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حجر و پیش از سوره صافات نازل شد. از مجموع آیات این سوره، نه آیه از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در نقلی دیگر، تمام آیات سوره انعام به یکباره و در مکه نازل شده است. در سوره انعام، نه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۳: ۱۷۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۷: ۴۹۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۴۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۴۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۶: ۲۶–۲۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انعام»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۸۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
