آیه ۱۶۱ سوره انعام: تفاوت میان نسخهها
(+ رده:آیههای مکی قرآن (هاتکت)) |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۶۱ سوره انعام''' صد و شصت و یکمین [[آیه]] از ششمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. در این آیه راه [[پیامبر اسلام]] [[صراط مستقیم]] معرفی شده و سپس در ادامه آیه این راه مستقیم وصف شده است. | '''آیه ۱۶۱ سوره انعام''' صد و شصت و یکمین [[آیه]] از ششمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. در این آیه راه [[پیامبر اسلام]] [[صراط مستقیم]] معرفی شده و سپس در ادامه آیه این راه مستقیم وصف شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در این آیه برای رد و نفی عقاید [[مشرکان]] به پیامبر دستور میدهد که به آنها بگوید: «[[پروردگار]] من، مرا به راه راست هدایت کرده، راهی که نزدیکترین راههاست. این راه در نهایت راستی و درستی و ابدی و جاویدان است و قائم به امور دین و دنیاست و همان آیین [[ابراهیم]] میباشد. همان ابراهیمی که از آیین [[بتپرستی]] به [[یکتاپرستی]] روی آورد و هرگز از مشرکان نبود.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص= | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در این آیه برای رد و نفی عقاید [[مشرکان]] به پیامبر دستور میدهد که به آنها بگوید: «[[پروردگار]] من، مرا به راه راست هدایت کرده، راهی که نزدیکترین راههاست. این راه در نهایت راستی و درستی و ابدی و جاویدان است و قائم به امور دین و دنیاست و همان آیین [[ابراهیم]] میباشد. همان ابراهیمی که از آیین [[بتپرستی]] به [[یکتاپرستی]] روی آورد و هرگز از مشرکان نبود.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۵۸–۶۱|ج=۶}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۰۲:۵۴
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انعام | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۶۵ | ||||
| شماره آیه | ۱۶۱ | ||||
| شماره جزء | ۸ | ||||
| شماره حزب | ۳۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۶۱ سوره انعام صد و شصت و یکمین آیه از ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه راه پیامبر اسلام صراط مستقیم معرفی شده و سپس در ادامه آیه این راه مستقیم وصف شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
قُلْ إِنَّنِي هَدَانِي رَبِّي إِلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ دِينًا قِيَمًا مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا ۚ وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ
![]()
![]()
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«بگو: همانا پروردگارم مرا به راه راست هدایت نموده است، و آن دین راست و استوار، دین ابراهیم است که یکسو و حقگرا بود و از مشرکان نبود»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«بگو مرا پروردگارم به راهی راست که دین استوار و آیین پاک ابراهیم است -که هرگز از مشرکان نبودرهنمایی کرده است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه برای رد و نفی عقاید مشرکان به پیامبر دستور میدهد که به آنها بگوید: «پروردگار من، مرا به راه راست هدایت کرده، راهی که نزدیکترین راههاست. این راه در نهایت راستی و درستی و ابدی و جاویدان است و قائم به امور دین و دنیاست و همان آیین ابراهیم میباشد. همان ابراهیمی که از آیین بتپرستی به یکتاپرستی روی آورد و هرگز از مشرکان نبود.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انعام، ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حجر و پیش از سوره صافات نازل شد. از مجموع آیات این سوره، نه آیه از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در نقلی دیگر، تمام آیات سوره انعام به یکباره و در مکه نازل شده است. در سوره انعام، نه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۴: ۱۹۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۷: ۵۴۰.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۵۰.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۵۰.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۶: ۵۸–۶۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انعام»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۸۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.