آیه ۳۸ سوره انعام
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انعام | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۶۵ | ||||
| شماره آیه | ۳۸ | ||||
| شماره جزء | ۷ | ||||
| شماره حزب | ۲۷ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۸ سوره انعام سی و هشتمین آیه از ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. موضوع این آیه حشر عمومی همه موجودات زنده از جمله حیوانات در قیامت است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَمَا مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا طَائِرٍ يَطِيرُ بِجَنَاحَيْهِ إِلَّا أُمَمٌ أَمْثَالُكُمْ ۚ مَا فَرَّطْنَا فِي الْكِتَابِ مِنْ شَيْءٍ ۚ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّهِمْ يُحْشَرُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و هیچ جنبدهای در زمین نیست، و نه هیچ پرندهای که با دو بالش پرواز کند مگر اینکه گروهایی مانند شما هستند هیچ چیز را در کتاب فروگذار نکردهایم، سپس بهسوی پروردگارشان حشر میشوند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و هیچ جنبندهای در زمین و هیچ پرندهای نیست که با دو بال خویش میپرد، مگر آنکه امتهایی همانند شما هستند، ما هیچ چیز را در کتاب [لوح محفوظ] فروگذار نکردهایم، آنگاه همه به نزد پروردگارشان محشور میگردند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در ادامه مباحث پیشین دربارهٔ مشرکان در این آیه به حشر همه موجودات زنده از جمله حیوانات در قیامت اشاره دارد. براساس متن آیه، «انواع حیوانات و پرندگان نیز گروهها و امتهایی هستند که همانند انسانها در قیامت همگی به سوی خدا بازمیگردند و در دادگاه او جمع میشوند.» به گفته مکارم، «دابة» (از ماده دبب) به معنای آهسته راه رفتن و «طائر» به هر گونه پرندهای گفته میشود که در این آیه با جمله «یطیر بجناحیه» بر روی آن تأکید شده است. «امم» جمع امت و به معنای جمعیتهایی هستند که دارای قدر مشترکی مانند دین با زبان واحد هستند. «یحشرون» (از ماده حشر) به معنای جمع است که در قرآن به اجتماع در روز قیامت گفته میشود که به همراه «الی ربهم» بر این نکته تأکید بیشتری شده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انعام، ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حجر و پیش از سوره صافات نازل شد. از مجموع آیات این سوره، نه آیه از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در نقلی دیگر، تمام آیات سوره انعام به یکباره و در مکه نازل شده است. در سوره انعام، نه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۲: ۵۲۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۷: ۹۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۳۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۳۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۵: ۲۲۱–۲۲۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انعام»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۸۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
