آیه ۱۳۴ سوره انعام
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انعام | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۶۵ | ||||
| شماره آیه | ۱۳۴ | ||||
| شماره جزء | ۸ | ||||
| شماره حزب | ۲۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۳۴ سوره انعام صد و سی و چهارمین آیه از ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در آیه به قطعی و تخلف ناپذیر بودن مسئله معاد و برپایی قیامت اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
إِنَّ مَا تُوعَدُونَ لَآتٍ ۖ وَمَا أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«بیگمان آنچه به شما وعده داده میشود، خواهد آمد، و شما نمیتوانید خدا را ناتوان کنید»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«آنچه به شما وعده داده شده است فرارسنده است و شما گزیر و گریزی نخواهید داشت»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن دربارهٔ تخلف ناپذیر بودن قیامت و پاداش و کیفر افراد چنین میگوید: «آنچه درمورد روز رستاخیز و پاداش و عذاب به شما وعده داده شده، واقع خواهد شد و در آن تخلفی نیست. شما نیز هرگز از قلمروی حکومت او نمیتوانید خارج شوید و از دادگاه عدل او هرگز راه فرار و گریزی نیست.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انعام، ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حجر و پیش از سوره صافات نازل شد. از مجموع آیات این سوره، نه آیه از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در نقلی دیگر، تمام آیات سوره انعام به یکباره و در مکه نازل شده است. در سوره انعام، نه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۳: ۱۵۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۷: ۴۸۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۴۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۴۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۵: ۴۴۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انعام»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۸۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
