آیه ۸۹ سوره انعام
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انعام | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۶۵ | ||||
| شماره آیه | ۸۹ | ||||
| شماره جزء | ۷ | ||||
| شماره حزب | ۲۸ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۸۹ سوره انعام هشتاد و نهمین آیه از ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه به سه امتیاز مهم پیامبران (اعطای کتاب آسمانی، مقام حکم و نبوت) اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
أُولَٰئِكَ الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ ۚ فَإِنْ يَكْفُرْ بِهَا هَٰؤُلَاءِ فَقَدْ وَكَّلْنَا بِهَا قَوْمًا لَيْسُوا بِهَا بِكَافِرِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«ایشان کسانیاند که کتاب و داوری و نبوت را بدانان بخشیدیم، پس اگر ایشان نسبت به آن کفر بورزند ما کسانی را عهدهدار آن میکنیم که به آن کفر نمیورزند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«اینان کسانی هستند که بدیشان کتاب و حکمت و نبوت بخشیدیم، اگر اینان [معاصران پیامبر] به آن [شریعت الهی] کفرورزند، قومی را بر آن گماریم که به آن کافر نباشند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در آیه مورد بحث، به سه امتیاز مهم انبیا اشاره دارد که پایه سایر امتیازات آنهاست. بنابر متن آیه به آنها کتاب آسمانی، مقام حکم و نبوت اعطا شده است. به گزارش مکارم، دربارهٔ اینکه منظور از حکم چیست، سه احتمال هست: ۱) حکم به معنای عقل و فهم و درک. ۲) مقام داوری ۳) حکومت و زمامداری. در ادامه آیه نیز آمده است: «اگر گروه مشرکان و کافران دعوت پیامبر را نپذیرند، نگران نباشد که خداوند گروهی را مأموریت داده که علاوه بر پذیرش دعوت پیامبر از دین خدا محافظت و نگاهبانی کنند. این گروه در راه کفر قدم نمیگذارند و در برابر حق تسلیم هستند.» به گفته مکارم، در تفاسیر المنار و روح المعانی آمده که برخی مفسران معتقدند منظور از این گروه ایرانیان هستند که اسلام را پذیرفته و در راه پیشرفت آن تلاش بسیاری کرده و کتابهای فراوانی در مورد اسلام و علوم اسلامی تألیف میکنند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انعام، ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حجر و پیش از سوره صافات نازل شد. از مجموع آیات این سوره، نه آیه از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در نقلی دیگر، تمام آیات سوره انعام به یکباره و در مکه نازل شده است. در سوره انعام، نه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۳: ۵۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۷: ۳۳۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۳۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۳۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۵: ۳۳۳–۳۳۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انعام»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۸۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
