آیه ۸۱ سوره انبیاء

آیه ۸۱ سوره انبیاء

مشخصات قرآنی
نام سوره	انبیاء
تعداد آیات سوره	۱۱۲
شماره آیه	۸۱
شماره جزء	۱۷
شماره حزب	۶۶
اطلاعات دیگر
{{{page}}} آیه قبل	آیه بعد {{{page}}}

آیه ۸۱ سوره انبیاء، هشتاد و یکمین آیه از بیست و یکمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانسته‌اند. اشاره آیه به مسخر شدن بادها برای سلیمان است که به هر جایی که او فرمان می‌داد؛ حرکت می‌کرد.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:

 وَلِسُلَيْمَانَ الرِّيحَ عَاصِفَةً تَجْرِي بِأَمْرِهِ إِلَى الْأَرْضِ الَّتِي بَارَكْنَا فِيهَا ۚ وَكُنَّا بِكُلِّ شَيْءٍ عَالِمِينَ  

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:

«و ما باد تند و سريع را فرمانبردار سليمان نموديم، و به فرمان او به‌سوی سرزميني روان مي‌شد که در آن برکت نهاده بوديم، و همه چيز را مي‌دانستيم»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:

«و برای سلیمان باد تندرو را [تسخیر کردیم‌] که به فرمان او به سرزمینی که آن را برکت داده بودیم روان می‌شد، و به هر چیزی دانا [و توانا]ییم»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در آیه مذکور، مسخر شدن بادهای شدید و طوفان‌زا برای سلیمان را اعطایی و موهبتی از جانب خدا برای او دانسته و می‌گوید: «ما بادهای شدید را مسخر سلیمان ساختیم که تحت فرمان او به سرزمینی که مبارکش کرده بودیم، حرکت می‌کرد. چراکه ما به همه چیز آگاه هستیم.» به گزارش مکارم، واژه «عاصفة» به معنای تندباد و طوفان است و از برخی آیات دیگر قرآن استفاده می‌شود که بادهای ملایم نیز تحت فرمان سلیمان بوده‌اند. تصریح به این مطلب ممکن است به عنوان بیان فرد مهم‌تر باشد؛ یعنی نه تنها بادهای ملایم بلکه بادهای شدید نیز در تسخیر او بودند. نکته دیگر آنکه بادها تنها در سرزمین مبارک (شام) در تسخیر او نبودند؛ بلکه طبق آیه ۳۶ سوره ص به هر جا که می‌خواست بادها را فرمان می‌داد به آن سو حرکت کنند و تصریح به سرزمین مبارک از جهت مرکز حکومت سلیمان بودن آن منطقه و سرزمین است.

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره انبیاء، بیست و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره ابراهیم و پیش از سوره مومنون نازل شد. از مجموع آیات این سوره، چهار آیه (آیات ۵۲ تا ۵۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره انبیاء، دو یا سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.

پانویس

منابع

• خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.نگهداری یادکرد:زبان ناشناخته (رده)
• دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
• رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.نگهداری یادکرد:زبان ناشناخته (رده)
• گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
• طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
• مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.