آیه ۸۶ سوره انعام: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۸۶ سوره انعام''' هشتاد و ششمین [[آیه]] از ششمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۸۶ سوره انعام''' هشتاد و ششمین [[آیه]] از ششمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. در این آیه از [[اسماعیل]]، [[الیسع]]، [[یونس]] و [[لوط]] به عنوان چهار نفر دیگر از [[پیامبران]] الهی نام برده شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در این آیه به چهار نفر دیگر از پیامبران [[خداوند]] اشاره دارد که با نامهای اسماعیل، الیسع، یونس و لوط معرفی شده است. به گفته مکارم، دربارهٔ اینکه «الیسع» اشاره به کدام یک از پیامبران است؛ میان [[مفسران]] اختلاف نظر وجود دارد. برخی آن را یک نام [[عبری]] میدانند که در اصل [[یوشع]] بوده و الف و لام به آن وارد شده و شین تبدیل به سین شده است. برخی معتقدند یک اسم [[زبان عربی|عربی]] است که از یسع (فعل مضارع از ماده وسعت) گرفته شده است. بعضی احتمال دادهاند که نام یکی از پیامبران گذشته بوده که از نسل [[ابراهیم]] بودهاند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۲۶|ج=۵}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۰۲:۴۶
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انعام | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۶۵ | ||||
| شماره آیه | ۸۶ | ||||
| شماره جزء | ۷ | ||||
| شماره حزب | ۲۸ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۸۶ سوره انعام هشتاد و ششمین آیه از ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه از اسماعیل، الیسع، یونس و لوط به عنوان چهار نفر دیگر از پیامبران الهی نام برده شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَإِسْمَاعِيلَ وَالْيَسَعَ وَيُونُسَ وَلُوطًا ۚ وَكُلًّا فَضَّلْنَا عَلَى الْعَالَمِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و اسماعیل و یَسَع و یونس و لوط، که جملگی را بر جهانیان برتری دادیم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و نیز اسماعیل و الیسع و یونس و لوط را و همگیشان را بر جهانیان برتری دادیم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه به چهار نفر دیگر از پیامبران خداوند اشاره دارد که با نامهای اسماعیل، الیسع، یونس و لوط معرفی شده است. به گفته مکارم، دربارهٔ اینکه «الیسع» اشاره به کدام یک از پیامبران است؛ میان مفسران اختلاف نظر وجود دارد. برخی آن را یک نام عبری میدانند که در اصل یوشع بوده و الف و لام به آن وارد شده و شین تبدیل به سین شده است. برخی معتقدند یک اسم عربی است که از یسع (فعل مضارع از ماده وسعت) گرفته شده است. بعضی احتمال دادهاند که نام یکی از پیامبران گذشته بوده که از نسل ابراهیم بودهاند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انعام، ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حجر و پیش از سوره صافات نازل شد. از مجموع آیات این سوره، نه آیه از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در نقلی دیگر، تمام آیات سوره انعام به یکباره و در مکه نازل شده است. در سوره انعام، نه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۳: ۵۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۷: ۳۳۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۳۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۳۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۵: ۳۲۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انعام»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۸۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
