بدون تصویر

آیه ۶۳ سوره انبیاء: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ایجاد مقاله آیات)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


لید (چکیده)
'''آیه ۶۳ سوره انبیاء'''، شصت و سومین [[آیه]] از بیست و یکمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانسته‌اند. در آیه به پاسخ [[ابراهیم]] اشاره شده است که او به [[بت‌پرستان]] گفت: بلکه کار را این بت بزرگ آنها کرده است، از آنها سؤال کنید، اگر سخن می‌گویند.


== متن ==
== متن ==
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کرده‌اند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۱|ج=۱}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۱|ج=۱}}</ref>
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کرده‌اند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۱۵۵|ج=۲۲}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۴۱۳|ج=۱۴}}</ref>


<blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote>
<blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote>


== ترجمه ==
== ترجمهس ==
[[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص=۱}}</ref>
[[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص=۳۲۷}}</ref>


<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote>
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote>


[[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازده‌امامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص=۱}}</ref>
[[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازده‌امامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص=۳۲۷}}</ref>


<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote>
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote>


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه <ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱|ج=۱}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: در ادامه آیه قبل، [[قرآن]] به پاسخ ابراهیم اشاره دارد که به آن بت‌پرستان گفت: «بلکه این کار را این بت بزرگ آنها انجام داده! از آنها بپرسید، اگر آنها سخن می‌گویند.» به گزارش مکارم، در [[روایتی]] آمده است که ابراهیم تبر را بر گردن بت بزرگ گذاشته بود و در جرم شناسی معمولا کسی را متهم می‌دانند که آثار جرم را به همراه دارد. برخی اشکال کرده‌اند که ابراهیم [[پیامبر]] است و هرگز [[دروغ]] نمی‌گوید، در تفسیر این جمله گفته‌ شده که اگرچه ابراهیم این عمل را به بت بزرگ نسبت داد ولی تمام قرائن نشان می‌داد که او قصد جدی از این حرف ندارد، بلکه هدفش این بوده که عقاید خرافی و بی اساس بت‌پرستان را به رخ‌شان بکشد و به آنها بفهماند که این سنگ و چوب‌های بی‌جان حتی نمی‌توانند سخن بگویند تا چه برسد که بخواهند مشکلی را حل کنند. به گفته مکارم، در روایتی از [[جعفر صادق]] نیز همین مضمون نقل شده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۳۸-۴۳۹|ج=۱۳}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
محل قرار گرفتن بسته محتوایی
به گزارش ''[[فرهنگ‌نامه علوم قرآن]]''، [[سوره انبیاء]]، بیست و یکمین [[فهرست سوره‌های قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، هفتاد و سومین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانسته‌اند که پس از [[سوره ابراهیم]] و پیش از [[سوره مومنون]] نازل شد. از مجموع آیات این سوره، چهار [[آیه]] (آیات [[آیه ۵۲ سوره انبیاء|۵۲]] تا [[آیه ۵۵ سوره انبیاء|۵۵]]) از آن را [[سوره مدنی|مدنی]] و الباقی را [[سوره مکی|مکی]] دانسته‌اند. در سوره انبیاء، دو یا سه آیه [[ناسخ و منسوخ|ناسخ یا منسوخ]] گزارش کرده‌اند.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگ‌نامه علوم قرآن|ص=۲۷۳۸|ف=سوره انبیاء}}</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۲:۲۴

آیه ۶۳ سوره انبیاء
مشخصات قرآنی
نام سورهانبیاء
تعداد آیات سوره۱۱۲
شماره آیه۶۳
شماره جزء۱۷
شماره حزب۶۶
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۶۳ سوره انبیاء، شصت و سومین آیه از بیست و یکمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانسته‌اند. در آیه به پاسخ ابراهیم اشاره شده است که او به بت‌پرستان گفت: بلکه کار را این بت بزرگ آنها کرده است، از آنها سؤال کنید، اگر سخن می‌گویند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 قَالَ بَلْ فَعَلَهُ كَبِيرُهُمْ هَٰذَا فَاسْأَلُوهُمْ إِنْ كَانُوا يَنْطِقُونَ آیهٔ ۶۳ از سورهٔ ۲۱ 

ترجمهس

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«(ابراهيم) گفت: بلکه اين بت بزرگ چنين کاري را کرده است، پس اگر سخن مي‌گويند از آنان بپرسيد»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«[به ریشخند] گفت نه بلکه همین بزرگترشان چنین کاری کرده است، اگر سخن می‌گویند از آنها بپرسید»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: در ادامه آیه قبل، قرآن به پاسخ ابراهیم اشاره دارد که به آن بت‌پرستان گفت: «بلکه این کار را این بت بزرگ آنها انجام داده! از آنها بپرسید، اگر آنها سخن می‌گویند.» به گزارش مکارم، در روایتی آمده است که ابراهیم تبر را بر گردن بت بزرگ گذاشته بود و در جرم شناسی معمولا کسی را متهم می‌دانند که آثار جرم را به همراه دارد. برخی اشکال کرده‌اند که ابراهیم پیامبر است و هرگز دروغ نمی‌گوید، در تفسیر این جمله گفته‌ شده که اگرچه ابراهیم این عمل را به بت بزرگ نسبت داد ولی تمام قرائن نشان می‌داد که او قصد جدی از این حرف ندارد، بلکه هدفش این بوده که عقاید خرافی و بی اساس بت‌پرستان را به رخ‌شان بکشد و به آنها بفهماند که این سنگ و چوب‌های بی‌جان حتی نمی‌توانند سخن بگویند تا چه برسد که بخواهند مشکلی را حل کنند. به گفته مکارم، در روایتی از جعفر صادق نیز همین مضمون نقل شده است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره انبیاء، بیست و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره ابراهیم و پیش از سوره مومنون نازل شد. از مجموع آیات این سوره، چهار آیه (آیات ۵۲ تا ۵۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره انبیاء، دو یا سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.