آیه ۶۰ سوره انعام: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۶۰ سوره انعام''' شصتمین [[آیه]] از ششمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۶۰ سوره انعام''' شصتمین [[آیه]] از ششمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. در این آیه به احاطه علمی [[خدا|خداوند]] بر اعمال انسان اشاره و از این طریق بر قدرت مطلقه او تأکید شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در این آیه برای بیان هدف اصلی خود، به احاطه علمی خداوند بر اعمال انسان اشاره دارد و از این بحث نتایج تربیتی میگیرد. ابتدا میگوید: «او کسی است که [[روح]] شما را در هنگام شب قبض میکند و از آنچه در روز انجام میدهید، آگاه است. سپس چنین ادامه میدهد: «شب میخوابید و روز شما را بیدار میکند و این وضع تا پایان عمر شما ادامه دارد. پس بازگست همه به سوی خداست و آنگاه شما را از آنچه انجام دادهاید، آگاه میسازد.» به گفته مکارم، «توفی» در لغت به معنی بازگرفتن است و در اینجا برای خواب بهکار رفته است و این یعنی اینکه شما شب و روز در زیر علم و قدرت خدا قرار دارید و او از اعمال شما به خوبی آگاه است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۷۲-۲۷۳|ج=۵}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ ۱۲ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۰۸
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انعام | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۶۵ | ||||
| شماره آیه | ۶۰ | ||||
| شماره جزء | ۷ | ||||
| شماره حزب | ۲۷ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۶۰ سوره انعام شصتمین آیه از ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه به احاطه علمی خداوند بر اعمال انسان اشاره و از این طریق بر قدرت مطلقه او تأکید شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَهُوَ الَّذِي يَتَوَفَّاكُمْ بِاللَّيْلِ وَيَعْلَمُ مَا جَرَحْتُمْ بِالنَّهَارِ ثُمَّ يَبْعَثُكُمْ فِيهِ لِيُقْضَىٰ أَجَلٌ مُسَمًّى ۖ ثُمَّ إِلَيْهِ مَرْجِعُكُمْ ثُمَّ يُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و خدا است که شما را در شب میمیراند، و میداند آنچه را که در روز انجام میدهید، سپس شما را در آن برمیانگیزد تا مدّتِ معیّن تمام شود، سپس بازگشت شما بهسوی او است، و پس از آن شما را به آنچه کردهاید آگاه میسازد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و او کسی است که روح شما را در شب [به هنگام خواب] میگیرد و میداند که در روز چه کردهاید، سپس در آن شما را [از خواب] بر میانگیزد تا مهلت معینی سرآید، آنگاه بازگشت شما به سوی اوست و آنگاه شما را از [حقیقت] کار و کردارتان آگاه میگرداند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه برای بیان هدف اصلی خود، به احاطه علمی خداوند بر اعمال انسان اشاره دارد و از این بحث نتایج تربیتی میگیرد. ابتدا میگوید: «او کسی است که روح شما را در هنگام شب قبض میکند و از آنچه در روز انجام میدهید، آگاه است. سپس چنین ادامه میدهد: «شب میخوابید و روز شما را بیدار میکند و این وضع تا پایان عمر شما ادامه دارد. پس بازگست همه به سوی خداست و آنگاه شما را از آنچه انجام دادهاید، آگاه میسازد.» به گفته مکارم، «توفی» در لغت به معنی بازگرفتن است و در اینجا برای خواب بهکار رفته است و این یعنی اینکه شما شب و روز در زیر علم و قدرت خدا قرار دارید و او از اعمال شما به خوبی آگاه است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انعام، ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حجر و پیش از سوره صافات نازل شد. از مجموع آیات این سوره، نه آیه از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در نقلی دیگر، تمام آیات سوره انعام به یکباره و در مکه نازل شده است. در سوره انعام، نه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۳: ۱۲.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۷: ۱۵۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۳۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۳۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۵: ۲۷۲-۲۷۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انعام»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۸۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
