آیه ۸ سوره انبیاء: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۸ سوره انبیاء'''، هشتمین [[آیه]] از بیست و یکمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانستهاند. این آیه به جنبههای بشری بودن [[پیامبران]] اشاره و تأکید دارد. | '''آیه ۸ سوره انبیاء'''، هشتمین [[آیه]] از بیست و یکمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانستهاند. این آیه به جنبههای بشری بودن [[پیامبران]] اشاره و تأکید دارد. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در این آیه بر بشری بودن پیامبران تأکید دارد و میگوید: «ما آنان را پیکرهایی که نیاز به غذا ندارند، قرار ندادیم و آنها هرگز عمر جاویدان نداشتند.» به گفته مکارم، دو عبارت «لایأکلون الطعام» و «ماکانوا خالدین» در پاسخ به مشرکانی است که میگفتند: بهتر بود به جای بشر، [[خداوند]] [[فرشته|فرشتهای]] را میفرستاد که عمری جاودان داشته باشد. در ادامه، مکارم به این مطلب اشاره دارد که رهبر انسانها باید از جنس خودشان باشد تا همان عواطف، غرائز، احساسها و نیازهای دیگر انسانها را داشته باشد تا بتواند دردهای آنها را لمس کند و انسانها نیز بتوانند او را به عنوان الگوی خویش قرار دهند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص= | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در این آیه بر بشری بودن پیامبران تأکید دارد و میگوید: «ما آنان را پیکرهایی که نیاز به غذا ندارند، قرار ندادیم و آنها هرگز عمر جاویدان نداشتند.» به گفته مکارم، دو عبارت «لایأکلون الطعام» و «ماکانوا خالدین» در پاسخ به مشرکانی است که میگفتند: بهتر بود به جای بشر، [[خداوند]] [[فرشته|فرشتهای]] را میفرستاد که عمری جاودان داشته باشد. در ادامه، مکارم به این مطلب اشاره دارد که رهبر انسانها باید از جنس خودشان باشد تا همان عواطف، غرائز، احساسها و نیازهای دیگر انسانها را داشته باشد تا بتواند دردهای آنها را لمس کند و انسانها نیز بتوانند او را به عنوان الگوی خویش قرار دهند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۶۱–۳۶۲|ج=۱۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۱:۱۲
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انبیاء | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۲ | ||||
| شماره آیه | ۸ | ||||
| شماره جزء | ۱۷ | ||||
| شماره حزب | ۶۵ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۸ سوره انبیاء، هشتمین آیه از بیست و یکمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. این آیه به جنبههای بشری بودن پیامبران اشاره و تأکید دارد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَمَا جَعَلْنَاهُمْ جَسَدًا لَا يَأْكُلُونَ الطَّعَامَ وَمَا كَانُوا خَالِدِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«ما پيامبران را به صورت پيکرهايي که غذا نخورند، و جاودانه نبودند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و ما آنان را به صورت پیکری نساخته بودیم که خوراک نخورند و آنان هم جاودانه نبودند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه بر بشری بودن پیامبران تأکید دارد و میگوید: «ما آنان را پیکرهایی که نیاز به غذا ندارند، قرار ندادیم و آنها هرگز عمر جاویدان نداشتند.» به گفته مکارم، دو عبارت «لایأکلون الطعام» و «ماکانوا خالدین» در پاسخ به مشرکانی است که میگفتند: بهتر بود به جای بشر، خداوند فرشتهای را میفرستاد که عمری جاودان داشته باشد. در ادامه، مکارم به این مطلب اشاره دارد که رهبر انسانها باید از جنس خودشان باشد تا همان عواطف، غرائز، احساسها و نیازهای دیگر انسانها را داشته باشد تا بتواند دردهای آنها را لمس کند و انسانها نیز بتوانند او را به عنوان الگوی خویش قرار دهند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انبیاء، بیست و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره ابراهیم و پیش از سوره مومنون نازل شد. از مجموع آیات این سوره، چهار آیه (آیات ۵۲ تا ۵۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره انبیاء، دو یا سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۲: ۱۲۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴: ۳۳۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۲۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۲۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳: ۳۶۱–۳۶۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انبیاء»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
