آیه ۱۰۶ سوره انبیاء: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۰۶ سوره انبیاء'''، صد و ششمین [[آیه]] از بیست و یکمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانستهاند. [[قرآن]] در این آیه [[بشارت]] و وعده به حکومت صالحان بر زمین را ابلاغ روشن برای بندگان [[عابد]] [[خداوند]] دانسته است. | '''آیه ۱۰۶ سوره انبیاء'''، صد و ششمین [[آیه]] از بیست و یکمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانستهاند. [[قرآن]] در این آیه [[بشارت]] و وعده به حکومت صالحان بر زمین را ابلاغ روشن برای بندگان [[عابد]] [[خداوند]] دانسته است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه [[بشارت]] و وعده به حکومت صالحان بر زمین را ابلاغ روشن برای بندگان [[عابد]] [[خداوند]] دانسته است. برخی [[مفسران]] «هذا» را اشاره به تمام وعده و وعیدهایی میدانند که در تمام قرآن آمده است، ولی ظاهر آیه این است که «هذا» اشاره به همان وعدهای باشد که در آیه قبل | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه [[بشارت]] و وعده به حکومت صالحان بر زمین را ابلاغ روشن برای بندگان [[عابد]] [[خداوند]] دانسته است. برخی [[مفسران]] «هذا» را اشاره به تمام وعده و وعیدهایی میدانند که در تمام قرآن آمده است، ولی ظاهر آیه این است که «هذا» اشاره به همان وعدهای باشد که در آیه قبل دربارهٔ آن سخن به میان آمده بود.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۵۱۸|ج=۱۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۲:۳۰
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انبیاء | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۲ | ||||
| شماره آیه | ۱۰۶ | ||||
| شماره جزء | ۱۷ | ||||
| شماره حزب | ۶۶ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۰۶ سوره انبیاء، صد و ششمین آیه از بیست و یکمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. قرآن در این آیه بشارت و وعده به حکومت صالحان بر زمین را ابلاغ روشن برای بندگان عابد خداوند دانسته است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
إِنَّ فِي هَٰذَا لَبَلَاغًا لِقَوْمٍ عَابِدِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«بيگمان در اين، ابلاغي (کافي) براي عبادتگذاران است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«در این برای اهل عبادت، کفایتی هست»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه بشارت و وعده به حکومت صالحان بر زمین را ابلاغ روشن برای بندگان عابد خداوند دانسته است. برخی مفسران «هذا» را اشاره به تمام وعده و وعیدهایی میدانند که در تمام قرآن آمده است، ولی ظاهر آیه این است که «هذا» اشاره به همان وعدهای باشد که در آیه قبل دربارهٔ آن سخن به میان آمده بود.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انبیاء، بیست و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره ابراهیم و پیش از سوره مومنون نازل شد. از مجموع آیات این سوره، چهار آیه (آیات ۵۲ تا ۵۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره انبیاء، دو یا سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۲: ۱۹۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴: ۴۵۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۳۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۳۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳: ۵۱۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انبیاء»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
