آیه ۱۰ سوره انبیاء: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۰ سوره انبیاء'''، دهمین [[آیه]] از بیست و یکمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانستهاند. این آیه به نزول [[کتاب آسمانی]] [[قرآن]] اشاره دارد و آن را مایه [[تذکر]] و بیداری مردم میداند. | '''آیه ۱۰ سوره انبیاء'''، دهمین [[آیه]] از بیست و یکمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانستهاند. این آیه به نزول [[کتاب آسمانی]] [[قرآن]] اشاره دارد و آن را مایه [[تذکر]] و بیداری مردم میداند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: در این آیه، قرآن به عنوان کتابی که از جانب [[خداوند]] نازل شده و وسیله بیداری و یادآوری برای مردم است، معرفی میشود. در معنای عبارت «ذکرکم» نظرات مختلفی وجود دارد: برخی [[مفسران]]، آیات قرآن را مایه تذکر و بیداری اندیشهها دانستهاند. بعضی نیز معتقدند که قرآن باعث | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: در این آیه، قرآن به عنوان کتابی که از جانب [[خداوند]] نازل شده و وسیله بیداری و یادآوری برای مردم است، معرفی میشود. در معنای عبارت «ذکرکم» نظرات مختلفی وجود دارد: برخی [[مفسران]]، آیات قرآن را مایه تذکر و بیداری اندیشهها دانستهاند. بعضی نیز معتقدند که قرآن باعث بلندآوازه شدن [[اسلام]] و [[مسلمانان]] در دنیاست. گروهی هم گفتهاند: منظور این است که در این قرآن آنچه مورد نیاز شما در امر [[دین]] و دنیاست؛ آمده است. از نظر مکارم، هرچند این تفاسیر با یکدیگر منافاتی ندارند ولی تفسیر نخست روشنتر است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۶۳–۳۶۴|ج=۱۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۱:۱۲
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انبیاء | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۲ | ||||
| شماره آیه | ۱۰ | ||||
| شماره جزء | ۱۷ | ||||
| شماره حزب | ۶۵ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۰ سوره انبیاء، دهمین آیه از بیست و یکمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. این آیه به نزول کتاب آسمانی قرآن اشاره دارد و آن را مایه تذکر و بیداری مردم میداند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
لَقَدْ أَنْزَلْنَا إِلَيْكُمْ كِتَابًا فِيهِ ذِكْرُكُمْ ۖ أَفَلَا تَعْقِلُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«به راستي برايتان کتابي نازل کردهايم که آوازۀ شما در آن است، آيا خرد نميورزيد؟!»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«به راستی که به سوی شما کتابی فرو فرستادهایم که در آن یاد [و سخن] شما هست، آیا تعقل نمیکنید؟»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: در این آیه، قرآن به عنوان کتابی که از جانب خداوند نازل شده و وسیله بیداری و یادآوری برای مردم است، معرفی میشود. در معنای عبارت «ذکرکم» نظرات مختلفی وجود دارد: برخی مفسران، آیات قرآن را مایه تذکر و بیداری اندیشهها دانستهاند. بعضی نیز معتقدند که قرآن باعث بلندآوازه شدن اسلام و مسلمانان در دنیاست. گروهی هم گفتهاند: منظور این است که در این قرآن آنچه مورد نیاز شما در امر دین و دنیاست؛ آمده است. از نظر مکارم، هرچند این تفاسیر با یکدیگر منافاتی ندارند ولی تفسیر نخست روشنتر است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انبیاء، بیست و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره ابراهیم و پیش از سوره مومنون نازل شد. از مجموع آیات این سوره، چهار آیه (آیات ۵۲ تا ۵۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره انبیاء، دو یا سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۲: ۱۲۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴: ۳۳۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۲۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۲۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳: ۳۶۳–۳۶۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انبیاء»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
