بدون تصویر

آیه ۵۱ سوره انبیاء: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ایجاد مقاله آیات)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


لید (چکیده)
'''آیه ۵۱ سوره انبیاء'''، پنجاه و یکمین [[آیه]] از بیست و یکمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانسته‌اند. این آیه سرآغاز بیان بخشی از سرگذشت [[ابراهیم]] (مبارزه او با [[بت‌پرستی]]) است که در آیات بعدی به آن پرداخته شده است.


== متن ==
== متن ==
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کرده‌اند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۱|ج=۱}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۱|ج=۱}}</ref>
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کرده‌اند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۱۵۱|ج=۲۲}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۴۱۳|ج=۱۴}}</ref>


<blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote>
<blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote>


== ترجمه ==
== ترجمه ==
[[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص=۱}}</ref>
[[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص=۳۲۶}}</ref>


<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote>
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote>


[[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازده‌امامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص=۱}}</ref>
[[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازده‌امامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص=۳۲۶}}</ref>


<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote>
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote>


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه <ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱|ج=۱}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: از آیه به بعد [[قرآن]] به داستان مبارزات ابراهیم با بت‌پرستان اشاره شده که برای آگاهی و عبرت گرفتن [[مسلمانان]] است. برطبق متن آیه آمده است که [[خداوند]] وسیله رشد و [[هدایت]] را از قبل در اختیار ابراهیم گذاشته بود؛ درحالیکه به شایستگی او نیز آگاه بوده است. «رشد» در اصل به معنای راه یافتن به مقصد است و در اینجا اشاره به حقیقت [[توحید]] است که ابراهیم از همان سال‌های کودکی از آن آگاه بود. احتمال هم دارد که اشاره به هرگونه [[خیر]] و صلاح به‌طور مطلق باشد. از نظر مکارم، تعبیر «مِن قَبلُ» اشاره به قبل از [[موسی]] و [[هارون]] است و جمله «کُنّا بِه عالِمین» اشاره به شایستگی‌های ابراهیم است که براساس آن شایستگی‌ها، خداوند به او مقاماتی همچون [[نبوت]] و [[امامت]] اعطا کرده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۲۸-۴۲۹|ج=۱۳}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
محل قرار گرفتن بسته محتوایی
به گزارش ''[[فرهنگ‌نامه علوم قرآن]]''، [[سوره انبیاء]]، بیست و یکمین [[فهرست سوره‌های قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، هفتاد و سومین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانسته‌اند که پس از [[سوره ابراهیم]] و پیش از [[سوره مومنون]] نازل شد. از مجموع آیات این سوره، چهار [[آیه]] (آیات [[آیه ۵۲ سوره انبیاء|۵۲]] تا [[آیه ۵۵ سوره انبیاء|۵۵]]) از آن را [[سوره مدنی|مدنی]] و الباقی را [[سوره مکی|مکی]] دانسته‌اند. در سوره انبیاء، دو یا سه آیه [[ناسخ و منسوخ|ناسخ یا منسوخ]] گزارش کرده‌اند.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگ‌نامه علوم قرآن|ص=۲۷۳۸|ف=سوره انبیاء}}</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۲:۲۳

آیه ۵۱ سوره انبیاء
مشخصات قرآنی
نام سورهانبیاء
تعداد آیات سوره۱۱۲
شماره آیه۵۱
شماره جزء۱۷
شماره حزب۶۶
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۵۱ سوره انبیاء، پنجاه و یکمین آیه از بیست و یکمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانسته‌اند. این آیه سرآغاز بیان بخشی از سرگذشت ابراهیم (مبارزه او با بت‌پرستی) است که در آیات بعدی به آن پرداخته شده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَلَقَدْ آتَيْنَا إِبْرَاهِيمَ رُشْدَهُ مِنْ قَبْلُ وَكُنَّا بِهِ عَالِمِينَ آیهٔ ۵۱ از سورهٔ ۲۱ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و بي‌گمان پيش از اين به ابراهيم هدايت و راهيابي داديم و به (حال او) دانا بوديم»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و به راستی پیشاپیش به ابراهیم رهیافتی که سزاوارش بود بخشیدیم، و به آن آگاه بودیم‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: از آیه به بعد قرآن به داستان مبارزات ابراهیم با بت‌پرستان اشاره شده که برای آگاهی و عبرت گرفتن مسلمانان است. برطبق متن آیه آمده است که خداوند وسیله رشد و هدایت را از قبل در اختیار ابراهیم گذاشته بود؛ درحالیکه به شایستگی او نیز آگاه بوده است. «رشد» در اصل به معنای راه یافتن به مقصد است و در اینجا اشاره به حقیقت توحید است که ابراهیم از همان سال‌های کودکی از آن آگاه بود. احتمال هم دارد که اشاره به هرگونه خیر و صلاح به‌طور مطلق باشد. از نظر مکارم، تعبیر «مِن قَبلُ» اشاره به قبل از موسی و هارون است و جمله «کُنّا بِه عالِمین» اشاره به شایستگی‌های ابراهیم است که براساس آن شایستگی‌ها، خداوند به او مقاماتی همچون نبوت و امامت اعطا کرده است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره انبیاء، بیست و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره ابراهیم و پیش از سوره مومنون نازل شد. از مجموع آیات این سوره، چهار آیه (آیات ۵۲ تا ۵۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره انبیاء، دو یا سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.