آیه ۶۵ سوره انبیاء: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۶۵ سوره انبیاء'''، شصت و پنجمین [[آیه]] از بیست و یکمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانستهاند. | '''آیه ۶۵ سوره انبیاء'''، شصت و پنجمین [[آیه]] از بیست و یکمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانستهاند. در این آیه به بازگشت [[بتپرستان]] به عقایدشان پس از بیداری و تذکری که به واسطه سخن [[ابراهیم]] در آنها ایجاد شده بود؛ اشاره شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در ادامه ماجرای محاکمه [[ابراهیم]] به این مطلب اشاره دارد که بتپرستان به دلیل [[جهل]] و [[تعصب|تعصبی]] که داشتند بلافاصله به عقاید پوچ خودشان برگشتند و چنین گفتند: تو میدانی که این بتها هرگز سخن نمیگویند! (یعنی اینها همیشه خاموشند و ابهت سکوت را نمیشکنند و با این کلام، عذری را به خیال خودشان برای بتها تراشیدند.)<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۴۰-۴۴۱|ج=۱۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ ۹ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۰۸
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انبیاء | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۲ | ||||
| شماره آیه | ۶۵ | ||||
| شماره جزء | ۱۷ | ||||
| شماره حزب | ۶۶ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۶۵ سوره انبیاء، شصت و پنجمین آیه از بیست و یکمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. در این آیه به بازگشت بتپرستان به عقایدشان پس از بیداری و تذکری که به واسطه سخن ابراهیم در آنها ایجاد شده بود؛ اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
ثُمَّ نُكِسُوا عَلَىٰ رُءُوسِهِمْ لَقَدْ عَلِمْتَ مَا هَٰؤُلَاءِ يَنْطِقُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«سپس سرافکنده شدند (و گفتند:) بيشک تو ميداني که آنها سخن نميگويند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«سپس سرهایشان را تکان دادند [و گفتند] خوب میدانی که اینها سخن نمیگویند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در ادامه ماجرای محاکمه ابراهیم به این مطلب اشاره دارد که بتپرستان به دلیل جهل و تعصبی که داشتند بلافاصله به عقاید پوچ خودشان برگشتند و چنین گفتند: تو میدانی که این بتها هرگز سخن نمیگویند! (یعنی اینها همیشه خاموشند و ابهت سکوت را نمیشکنند و با این کلام، عذری را به خیال خودشان برای بتها تراشیدند.)[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انبیاء، بیست و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره ابراهیم و پیش از سوره مومنون نازل شد. از مجموع آیات این سوره، چهار آیه (آیات ۵۲ تا ۵۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره انبیاء، دو یا سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۲: ۱۵۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴: ۴۱۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۲۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۲۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳: ۴۴۰-۴۴۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انبیاء»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
